اروپا به دنبال سپر هسته ای خود است

به گزارش تی تی آنلاین ساخت یک نیروی هسته ای اروپایی از نظر فنی پیچیده از نظر سیاسی حساس و پرهزینه خواهد بود در حالی که مستلزم رعایت معاهده منع گسترش سلاح های هسته ای (NPT) است.  ماکرون در سال ۲۰۲۲ یک رزمایش هسته ای مخفی را در پاریس رهبری کرد پیام جسورانه فرانسه به مسکو بود.

دو هفته پس از آغاز جنگ در اوکراین امانوئل ماکرون رئیس جمهور فرانسه ۲۰ طبقه زیر پاریس رفت تا پیامی به مسکو بفرستد. او وارد پناهگاه هسته ای فرانسه در اعماق زیرین کاخ ریاست جمهوری شد تا رزمایشی به نام «پوکر» را رهبری کند.

وال استریت ژورنال در گزارشی نوشت: مقام های فرانسه آن شب را در مارس ۲۰۲۲ به دلیل آسمان صاف انتخاب کرده بودند. آنها می خواستند به «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه که چند روز قبل از آماده باش نیروهای هسته ای کشورش خبر داده بود پاسخ دهند.

به گفته مقامات فرانسوی فرماندهان این رزمایش منتظر بودند تا یک ماهواره جاسوسی روسی از فرودگاهی دوردست که آنها می خواستند این علمیات را انجام دهند عبور کند و زمانی مانورها را آغاز کردند که مطمئن شدند کرملین آنها را تماشا خواهد کرد. جنگنده های رافال با حمل سلاح به پرواز درآمدند تا حملات به کشوری ناشناس را شبیه سازی کنند؛ این بخشی از یک بازی پرمخاطب است که استراتژیست ها آن را «سیگنال دهی هسته ای» می نامند.

از بین ۸ قدرت هسته ای اعلام شده جهان فقط فرانسه و انگلیس در اروپا هستند.  آلمان ایتالیا هلند بلژیک و ترکیه میزبان تسلیحات هسته ای آمریکا در پایگاه هایی در داخل مرزهای خود هستند.

حالا پس از اقدامات دیپلماتیک ترامپ در قبال روسیه توقف موقت کمک به اوکراین و خصومت با اروپا رویکرد ایالات متحده در قبال حفاظت از اروپا به طور فزاینده ای متزلزل به نظر می رسد و این مساله به درخواست های فزاینده برای چتر هسته ای اروپا منجر شد که از زرادخانه های فرانسه و انگلیس جدا از ایالات متحده استفاده می کند.

«فردریش مرتز» صدراعظم منتخب آلمان اخیرا با اشاره به کشورهای اروپایی گفته بود: « به اشتراک گذاشتن سلاح های هسته ای موضوعی است که باید درباره آن صحبت کنیم.»

ایجاد یک قابلیت هسته ای در اروپا سیستم ها و رویه های چند دهه ای را که توسط ایالات متحده در ناتو در طول جنگ سرد ایجاد شده بود به هم خواهد زد. این امر از نظر فنی پرهزینه خواهد بود اجرای کامل آن سال ها طول می کشد و نیازمند هدایت دقیق معاهدات جهانی تسلیحات هسته ای است که قبلا توسط قدرت های نوپا از جمله کره شمالی ضربه خورده است. همچنین کشورهای اروپایی را مجبور خواهد کرد که تصمیمات سختی در مورد اشتراک در حاکمیت داشته باشند.

دولت ترامپ هیچ نشانه ای از تمایل به کنار گذاشتن سلطه خود بر موضع هسته ای اروپا نشان نمی دهد. پیت هگست وزیر دفاع آمریکا در اوایل سال جاری در مقر ناتو گفت که اروپا باید امنیت متعارف قاره سبز را با امنیت متعارف به معنای تسلیحات غیرهسته ای در اختیار بگیرد.

هنگامی که هگست به بروکسل رفت دو بمب افکن B-۵۲ Stratofortress ایالات متحده که قابلیت حمل بمب هیدروژنی دارند به یک فرودگاهی در انگلیس رسیدند تا با جنگنده های کشورهای متحد پروازهای آموزشی انجام دهند.

یکی از محققان در اندیشکده چتم هاوس گفت: «حضور این بمب افکن ها بر فراز استکهلم خوب است اما به منزله بازدارندگی هسته ای نیست. بازدارندگی به تعهد سیاسی رئیس جمهور ایالات متحده بستگی دارد.»

در نشست اخیر در مقر ناتو آندژی دودا رئیس جمهور لهستان گفت که هرگونه چتر هسته ای به نفع امنیت لهستان خواهد بود. او گفت که همکاری با فرانسه متحد ناتو در این موضوعات کاملا بدیهی و طبیعی است.

مته فردریکسن نخست وزیر دانمارک نیز در پاسخ به سوال خبرنگاران در مورد همکاری تسلیحات هسته ای اروپا از کنار گذاشتن همکاری تسلیحات هسته ای خودداری کرد.

آلمان از دهه ۱۹۵۰ به ایالات متحده اجازه داده تا تسلیحات هسته ای را در خاک خود مستقر کند و مقامات آلمانی گفته اند که می خواهند این حفاظت را تا زمانی که ممکن است حفظ کنند حتی اگر ترتیبات مشابهی با فرانسه یا انگلیس انجام شود.

تسلیحات هسته ای آمریکا در اروپا همچنان تحت کنترل ایالات متحده است و توسط خدمه ایالات متحده تحت فرماندهی ایالات متحده در هواپیماهای آمریکایی حمل می شود اگرچه می توان آنها را برای استفاده در زمان جنگ تحت نظارت ناتو در اختیار متحدان غیرهسته ای قرار داد.

مبادله کشورهای حافظ هسته ای حتی در داخل ناتو آسان نخواهد بود. انگلیس فقط از زیردریایی ها می تواند تسلیحات هسته ای پرتاب کند. متخصصان می گویند تسلیحات هسته ای فرانسه برای پرتاب از هواپیماها یا پایگاه های زیرزمینی بجز فرانسه به طراحی مجدد گسترده ای نیاز دارند. ماکرون گفته است که تصمیم برای حمله همیشه در دست رئیس جمهور فرانسه خواهد بود.

برای پایبندی به توافقات بین المللی از جمله معاهده ۱۹۷۰ در مورد منع گسترش سلاح های هسته ای که از طریق آن ۱۹۱ کشور متعهد شده اند از گسترش سلاح های هسته ای جلوگیری کنند فرماندهی و کنترل بر تسلیحات هسته ای فرانسه یا انگلیس باید در پاریس یا لندن باقی بماند. پذیرفتن کنترل هسته ای واشنگتن در طول جنگ سرد برای اروپایی ها یک مساله بود اما واگذاری سطحی از این حق کنترل به یک همسایه اروپایی هم امروزه می تواند از نظر سیاسی مضر باشد.

لندن در طول جنگ جهانی دوم به آغاز پروژه منهتن کمک کرد که به اختراع بمب اتمی در سال ۱۹۴۵ منجر شد. انگلیس پس از آن بمب خود را توسعه داد و به سومین کشور دارنده تسلیحات اتمی پس از ایالات متحده و اتحاد جماهیر شوروی تبدیل شد. از آن زمان ذخایر سلاح های هسته ای لندن کمرنگ شده است.

انگلیس در حال حاضر برای حمل کلاهک های هسته ای خود تنها به چهار زیردریایی متکی است. این کشور دارای کوچکترین زرادخانه هسته ای در بین کشورهای اصلی هسته ای است و حدود ۲۵۰ کلاهک دارد. دولت انگلیس می گوید هدفش حفظ «حداقل معتبر و مستقل بازدارندگی هسته ای» است و برای مدیریت نیروی هسته ای خود تلاش می کند.

در این میان فرانسه به سرمایه گذاری سالانه میلیاردها دلار برای حفظ زرادخانه هسته ای که ۲۹۰ کلاهک تخمین زده می شود ادامه داده است که مستقل از ایالات متحده عمل می کند. فرانسه تمام اجزای لازم را در داخل کشور تولید می کند.

برخلاف زرادخانه های هسته ای عظیمی که واشنگتن و مسکو توسعه دادند زرادخانه های فرانسه و انگلیس مکمل چتر هسته ای آمریکا بر سر اروپا بودند.

برخی از مقامات سابق پنتاگون می گویند که اگر هدف اروپایی ها مطابقت با انعطاف پذیری زرادخانه هسته ای ایالات متحده باشد زرادخانه های هسته ای فرانسه و انگلیس باید تحت یک ارتقاء گسترده چند میلیارد دلاری قرار گیرند. آنها می گویند که یک نگرانی خاص این است که نیروهای هسته ای در انگلیس و فرانسه در حال حاضر سلاح های کم بازدهی هستند که می تواند برای بازدارندگی یا پاسخ به یک حمله هسته ای کوچک از سوی روسیه به امید اجتناب از تشدید بیشتر استفاده شود.

کارشناسان دیگر می گویند که نیروهای فعلی آنها ممکن است کافی باشد به خصوص اگر فرانسه و انگلیس به صراحت اعلام کنند که به دفاع از ناتو متعهد هستند و در برنامه ریزی نظامی این اتحاد ادغام شده اند.

«جیمز دیویس» رئیس روابط بین الملل دانشگاه سنت گالن در سوئیس گفت اینکه ایالات متحده در پاسخ به حمله اتمی روسیه به اروپا سلاح های هسته ای پرتاب خواهد کرد یا نه همیشه نامعلوم بوده است زیرا می تواند مسکو را به حمله به آمریکا وادار کند.

انتهای پیام