تفاوت NFT با ارزهای دیجیتال دیگر

وقتی صحبت از دارایی‌های مجازی می‌شود، توجه به این نکته ضروری است که دو نوع دارایی در این بازار وجود دارد: ارزهای دیجیتال و توکن‌های غیرقابل تعویض (non-fungible tokens یا NFTها). هر دوی این دارایی‌ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. اصلی‌ترین تفاوت NFT و ارز دیجیتال در این است که توکن‌های NFT، دارایی‌های دیجیتال منحصربه‌فردی هستند که قابل تکرار نیستند، در حالی که ارزهای دیجیتال قابل تکرار هستند. بنابراین، کدام بهتر است؟ ارز دیجیتال یا NFT؟ مهم‌ترین تفاوت ارز دیجیتال و NFT چیست؟ در ادامه این مقاله با ما همراه باشید تا به مقایسه رمزارز و NFT و بررسی فرق دوره NFT و ارز دیجیتال بپردازیم.

تفاوت NFT و ارز دیجیتال از لحاظ تعریف

ارزهای دیجیتال: ارزهای دیجیتال، دارایی‌های مجازی‌ای هستند که از رمزنگاری برای جلوگیری از جعل یا حمله دو بار خرج کردن (double spending) استفاده می‌کنند. پایه و اساس بسیاری از شبکه‌های غیرمتمرکز ارزهای دیجیتال، فناوری بلاکچین است؛ یک دفتر کل توزیع‌شده که توسط شبکه‌ای توزیع‌شده از رایانه‌ها اجرا می‌شود. از آنجایی که ارزهای دیجیتال اغلب توسط یک مقام مرکزی صادر نمی‌شوند، از مداخله یا دستکاری دولت‌ها مصون هستند.

توکن‌های غیرقابل تعویض: NFTها توکن‌های غیرقابل تعویض هستند. بنابراین، بر خلاف ارزهای دیجیتال معمولی مانند بیت کوین (BTC)، نمی‌توان آنها را با یکدیگر مبادله کرد. از آنجایی که هر NFT متمایز و منحصربه‌فرد است، همه آنها ارزش متفاوتی دارند. توکن‌های NFT اغلب برای به تصویر کشیدن آیتم‌‌های دیجیتالی مانند موسیقی، هنر و سایر دارایی‌های مجازی استفاده می‌شوند. به دلیل ساده بودن فرآیند خرید، فروش و معامله آنها در پلتفرم‌های غیرمتمرکز، محبوبیت این نوع توکن‌ها روزبه‌روز در حال افزایش است.

مقایسه رمزارز و NFT از لحاظ هدف

هدف اصلی NFT، ایجاد اثبات مالکیت (Proof of Ownership) برای یک دارایی دیجیتال است. از NFTها می‌توان برای نمایش مواردی مانند فیلم‌ها، عکس‌ها، فایل‌های صوتی و سایر اشکال محتوای دیجیتال استفاده کرد. NFTها همچنین می‌توانند نشان‌دهنده اشیای فیزیکی مانند آثار هنری، کلکسیونی و حتی املاک و مستغلات، باشند. توکن‌های NFT منحصربه‌فرد هستند و نمی‌توان آنها را تکرار کرد و همین موضوع، آنها را برای ایجاد مالکیت و اصالت، به گزینه‌ای ایدئال تبدیل می‌کند. NFTها در یک بلاکچین ذخیره می‌شوند؛ یک پایگاه داده توزیع‌شده که امن است و نمی‌توان آن را دستکاری کرد. در واقع، NFTها توکن‌های مبتنی بر بلاکچین هستند که دارایی‌های منحصربه‌فرد مانند محتوای دیجیتال، یک قطعه هنری یا رسانه را نشان می‌دهند.

در مقابل، ارزهای دیجیتال همانند ارزهای رایج مانند دلار آمریکا، ابزاری برای مبادله هستند که برای تبادل اطلاعات دیجیتال و حل مشکلات مربوط به ارزهای فعلی ایجاد شده‌اند. این دارایی‌ها امکان خرید و پرداخت هزینه محصولات و خدمات و همچنین، انجام تراکنش‌های سریع، ایمن و غیرمتمرکز را فراهم می‌کنند.

فرق NFT و ارز دیجیتال از لحاظ نوسانات

همان‌طور که می‌دانید، ویژگی اصلی ارزهای دیجیتال ماهیت پرنوسان آنها است. اگرچه برخی از کاربران، این نوسانات را یک نقطه مثبت می‌دانند، برخی دیگر آن را یک نقطه منفی بزرگ تلقی می‌کنند. برای مقایسه، NFTها بسیار پایدارتر هستند؛ زیرا تحت تأثیر همان نیروهای بازاری که ارزهای دیجیتال با آنها مواجهند، قرار ندارند. در عوض، NFTها بر اساس شایستگی‌های خود ارزش‌گذاری می‌شوند؛ به این معنی که قیمت آنها به نوسانات کل بازار حساس نیست.

تفاوت NFT و رمزارز از لحاظ موارد استفاده و بازار

اصلی‌ترین تفاوت NFT و ارز دیجیتال در این است که NFTها برای اهداف مختلفی از جمله آثار هنری دیجیتال، بازی‌ها و کلکسیون‌ها استفاده می‌شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال عمدتاً برای پرداخت یا سرمایه‌گذاری مورد استفاده قرار می‌گیرند. NFTها اغلب در بازارهای تخصصی خرید و فروش می‌شوند، در حالی که ارزهای دیجیتال را می‌توان در صرافی‌های مختلف خرید و فروش کرد. از جمله بزرگ‌ترین و شناخته‌شده‌ترین صرافی‌های رمزارزی می‌توان به بایننس، کوین بیس، جمینی، کراکن و Crypto.com اشاره کرد.

تفاوت NFT و ارز دیجیتال از لحاظ امنیت

توکن‌های NFT در بلاکچین ذخیره می‌شوند. همچنین، NFTها به دلیل ماهیت منحصربه‌فردشان و این واقعیت که در معرض حملاتی همچون دو بار خرج کردن قرار ندارند، در حالت کلی نسبت به ارزهای دیجیتال ایمن‌تر هستند.

چگونه NFTها در مقایسه با ارزهای دیجیتال منحصربه‌فرد هستند؟

توکن‌های NFT منحصربه‌فرد هستند؛ زیرا قابل تقسیم نیستند؛ به این معنی که نمی‌توان آنها را مانند ارزهای دیجیتال به واحدهای کوچک‌تر تقسیم کرد. این موضوع باعث می‌شود که NFTها بیشتر شبیه دارایی‌های فیزیکی مانند هنر یا املاک و مستغلات باشند که فقط می‌توانند به واحدهای کامل تقسیم شوند. اگر بخواهیم NFT را با بلاکچین مقایسه کنیم، تفاوت اصلی بین NFT و بلاکچین را می‌توان در این دانست که NFT اطلاعات خود را در بلاکچین ذخیره می‌کند و همین موضوع، باعث افزایش امنیت و شفافیت آن می‌‌‌شود. از سوی دیگر، ارزهای دیجیتال قابل تقسیم هستند و می‌توانند روی پلتفرم‌های مختلف ذخیره شوند. از نظر قابلیت حمل، ارزهای دیجیتال بسیار راحت‌تر از NFTها هستند. دیگر تفاوت NFT و ارز دیجیتال، این است که از ارزهای دیجیتال می‌توان برای خرید کالاها و خدمات استفاده کرد، در حالی که NFTها چنین کاربردی ندارند. همچنین، لازم به ذکر است که عرضه ارزهای دیجیتال محدود نیست، در حالی که برای NFTها محدود است.

در حالت کلی، NFTها غیرقابل تعویض هستند و ارزش آنها بسیار فراتر از اقتصاد است.

مزایا و معایب NFTها

از جمله مهم‌ترین مزایای NFTها می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

• توانایی ایجاد دارایی‌های دیجیتال منحصربه‌فرد: برخلاف آیتم‌های دیجیتال سنتی مانند JPEG یا MP3، توکن‌های NFT می‌توانند برای ایجاد دارایی‌های منحصربه‌فرد استفاده شوند؛ به این معنی که NFTها پتانسیل این را دارند که ارزش بیشتری نسبت به آیتم‌های دیجیتال سنتی داشته باشند.
• توانایی ردیابی مالکیت و منشأ: یکی از مهم‌ترین مزایای NFTها، امکان ردیابی مالکیت و منشأ آنها است. این بدان دلیل است که هر NFT روی بلاکچین ذخیره می‌شود که یک دفترکل عمومی است. هر کسی می‌تواند ببیند چه کسی NFT دارد و آن توکن از کجا آمده است. این شفافیت می‌تواند به کاهش تقلب و افزایش اعتماد در بازار NFT کمک کند.
• امکان خرید، فروش و معامله آسان: یکی دیگر از مزایای NFTها این است که می‌توان آنها را به راحتی خرید، فروخت و معامله کرد؛ زیرا چندین بازار اختصاصی برای توکن‌های NFT توسعه یافته است؛ مانند: اوپن‌سی و راریبل. این امر خرید، فروش و معامله NFTها را بدون مراجعه به یک نهاد مرکزی برای مردم آسان می‌کند.

همانند هر دارایی دیگری، NFTها نیز معایب خاص خودشان را دارند، از جمله:

• توکن‌های NFT به طور بالقوه می‌توانند برای پولشویی یا شرکت در سایر فعالیت‌های غیرقانونی، از جمله خرید ناشناس کالاها یا خدماتی که در برخی از حوزه‌های قضایی غیرقانونی هستند، استفاده شوند.
• از توکن‌های NFT می‌توان برای دور زدن تحریم‌ها یا محدودیت‌های تجاری استفاده کرد. نگرانی اصلی دیگر این است که NFTها می‌توانند برای تأمین مالی فعالیت‌های تروریستی یا خرید تسلیحات و … مورد استفاده قرار بگیرند.

هنر کریپتویی شکلی از هنر دیجیتال است که از رمزنگاری برای ایجاد قطعات منحصربه‌فرد استفاده می‌کند و قابل احراز هویت و فروش هستند. در همین حال، NFTها نوعی هنر کریپتویی هستند که از فناوری بلاکچین برای ضرب توکن‌های منحصربه‌فرد (یک دارایی دیجیتال) استفاده می‌کنند. توکن‌های NFT می‌توانند نشان‌دهنده هر چیزی، از هنر دیجیتال گرفته تا آیتم‌های درون بازی، باشند و اغلب با قیمت بالایی فروخته می‌شوند.

خلاصه مطلب

در این مقاله به بررسی تفاوت NFT و ارز دیجیتال پرداختیم. توکن‌های NFT به دلیل افزایش علاقه کاربران به ارزهای دیجیتال و فناوری بلاکچین، محبوبیت بسیار بالایی به دست آورده‌اند. در حالی که NFTها نسبت به ارزهای دیجیتال سنتی مزایایی دارند، اما به یاد داشته باشید که این توکن‌ها هنوز یک فناوری جدید هستند. NFTها هنوز به طور گسترده توسط کسب‌وکارها و مؤسسات پذیرفته نشده‌اند و هنوز به اندازه ارزهای دیجیتال سنتی نقدشوندگی ندارند و تبدیل آنها به پول نقد دشوار است. به طور کلی، NFTها پتانسیل زیادی دارند، اما هنوز در حال پیشرفت هستند. آنها مزایای منحصربه‌فردی را نسبت به ارزهای دیجیتال سنتی ارائه می‌دهند، اما خطرات بالقوه‌ای نیز دارند. NFTها هنوز جدید هستند و ابهامات زیادی پیرامون آنها وجود دارد. بنابراین، قبل از سرمایه‌گذاری در هر مجموعه NFT، تحقیق و درک ریسک‌های مرتبط با آن ضروری است.