خلاصه کتاب نزدیک ظهیرالدوله ( نویسنده حسن فرامرز )

خلاصه کتاب نزدیک ظهیرالدوله ( نویسنده حسن فرامرز )
«نزدیک ظهیرالدوله» اثری برجسته از حسن فرامرز، مجموعه ای شامل دوازده داستان کوتاه مستقل است که به واکاوی عمیق تأثیر آداب و رسوم اجتماعی بر زندگی افراد می پردازد. این کتاب با زبانی شیوا و نگاهی ریزبین، رنج ها و چالش های ناشی از فشارهای جامعه را به تصویر می کشد و به خواننده در درک لایه های پنهان روان شناسی و اجتماع یاری می رساند.
این مقاله با هدف ارائه یک خلاصه جامع و تحلیلی از کتاب «نزدیک ظهیرالدوله»، اثر حسن فرامرز، تدوین شده است. در این بررسی، فراتر از معرفی صرف، به کنکاش در مضامین اصلی، ساختار روایی و سبک نگارش نویسنده خواهیم پرداخت. هدف نهایی، یاری رساندن به علاقه مندان به ادبیات فارسی است تا دیدگاهی روشن و عمیق از این اثر ارزشمند به دست آورند و برای پژوهشگران نیز منبعی برای تحلیل و مطالعه باشد.
معرفی جامع کتاب نزدیک ظهیرالدوله
کتاب «نزدیک ظهیرالدوله» به قلم حسن فرامرز، مجموعه ای متشکل از دوازده داستان کوتاه است که هر یک از آن ها به طور مستقل روایتگر گوشه ای از زندگی شخصیت ها و معضلات آن ها هستند. با وجود استقلال ظاهری، نخ تسبیحی از مضامین مشترک، این داستان ها را به یکدیگر پیوند می دهد. تمرکز اصلی این مجموعه بر روی آداب و رسوم اجتماعی، چه آشکار و چه پنهان، و تأثیرات گاه مخرب آن ها بر سرنوشت و روان افراد است.
ژانر و ساختار روایی
این کتاب در ژانر داستان کوتاه معاصر ایرانی جای می گیرد و از ساختاری اپیزودیک بهره می برد. هر داستان، دنیای منحصر به فرد خود را دارد، اما در کلیت، همگی در یک فضای اجتماعی و فرهنگی مشخص تنفس می کنند. فرامرز با انتخاب قالب داستان کوتاه، توانسته است برش های دقیقی از زندگی ارائه دهد که در عین ایجاز، عمق و تأثیرگذاری فراوانی دارند. این ساختار به خواننده امکان می دهد تا با هر داستان، تجربه ای جدید و مستقل کسب کند، در حالی که در پایان، مجموعه ای منسجم از رنج ها و امیدهای انسانی پیش رویش قرار می گیرد.
مضامین اصلی و محوری
مضمون کانونی «نزدیک ظهیرالدوله»، نقد ظریف و غیرمستقیم آداب و رسوم اجتماعی است. این آداب و رسوم، که گاهی چنان در تار و پود زندگی روزمره تنیده شده اند که به چشم نمی آیند، می توانند منبع فشارهای روانی شدید، ناکامی ها و رنج های بی شمار برای افراد باشند. نویسنده نشان می دهد چگونه این هنجارهای نانوشته، آزادی و سعادت فردی را قربانی می کنند.
- رنج تحمیل شده از جامعه: بسیاری از شخصیت ها، قربانی جبر اجتماعی یا انتظاراتی هستند که از سوی محیط بر آن ها تحمیل می شود. این رنج نه تنها جسمی که عمیقاً روانی است.
- فشارهای روانی و تنهایی: شخصیت ها اغلب در خلوت خود با کشمکش های درونی دست و پنجه نرم می کنند. تنهایی ناشی از عدم درک یا ناتوانی در بیان خود، یکی از وجوه برجسته این داستان هاست.
- عشق های نافرجام: مضمونی تکرارشونده در این مجموعه، به ویژه در داستان اصلی، عشق هایی است که به دلایل بیرونی و اجتماعی به سرانجام نمی رسند. این نشان دهنده قدرت سنت ها و موانع فرهنگی بر روابط انسانی است.
- تقدیر و جبر: در برخی داستان ها، شخصیت ها گویی در مواجهه با تقدیری محتوم قرار می گیرند که گریز از آن دشوار یا ناممکن به نظر می رسد. این حس جبر، تأثیری تلخ و ماندگار بر خواننده می گذارد.
- جستجوی هویت: در پس این رنج ها، تلاش برای یافتن جایگاه خود در جامعه ای که همیشه با ایده آل ها همخوانی ندارد، نهفته است. شخصیت ها به دنبال معنا و هویت در جهانی پر از تضاد هستند.
فرامرز در روایت گری خود، به زندگی معمولی و جزئیات روزمره توجه ویژه ای دارد. او نشان می دهد که چگونه کوچکترین اتفاقات و جزئیات، می توانند تأثیرات عمیق و پایدار بر زندگی افراد بگذارند و سرنوشت آن ها را دگرگون سازند.
سبک نگارش حسن فرامرز در «نزدیک ظهیرالدوله»
سبک نگارش حسن فرامرز در این مجموعه، ویژگی های خاصی دارد که آن را از بسیاری آثار دیگر متمایز می کند. او با مهارت، لحنی را برمی گزیند که در عین سادگی و روانی، قادر است عمق و پیچیدگی های انسانی را به بهترین نحو منعکس کند. این ویژگی ها عبارتند از:
- زبان ساده و روان، ایجاز و پرهیز از اطناب: فرامرز از زبانی بی تکلف و فاقد پیچیدگی های زبانی استفاده می کند که خواننده را به سرعت با خود همراه می سازد. او با ایجاز و انتخاب دقیق کلمات، از هرگونه حشو و اطناب پرهیز می کند و هر جمله بار معنایی خاص خود را دارد. این ایجاز، به تأثیرگذاری بیشتر متن کمک شایانی می کند.
- استفاده از عناصر واقع گرایانه و بومی: داستان ها ریشه های عمیقی در واقعیت های اجتماعی و فرهنگی ایران دارند. نویسنده با به کارگیری جزئیات زندگی روزمره، فضاسازی های بومی و شخصیت هایی که می توان نمونه های آن ها را در جامعه یافت، حس واقع گرایی را به شدت تقویت می کند.
- توجه به جزئیات و فضاسازی: یکی از نقاط قوت فرامرز، توانایی او در خلق فضایی ملموس و قابل درک است. او با توصیف دقیق جزئیات، صحنه ها را زنده می کند و خواننده را به درون جهان داستان می کشاند. این فضاسازی نه تنها به درک بهتر داستان کمک می کند، بلکه زمینه را برای همذات پنداری بیشتر فراهم می آورد.
- تأثیرگذاری عاطفی و ایجاد حس همذات پنداری: با وجود لحن تحلیلی و گاه سردی که در توصیف رنج ها به کار می رود، داستان ها سرشار از تأثیرات عاطفی هستند. خواننده با شخصیت ها همذات پنداری کرده و رنج ها، امیدها و ناکامی های آن ها را درک می کند. این توانایی در برانگیختن عواطف، از مهارت های برجسته نویسنده است.
در «نزدیک ظهیرالدوله»، حسن فرامرز با زبانی بی تکلف و نگاهی ژرف، به کالبدشکافی رنج های پنهان جامعه می پردازد و نشان می دهد که چگونه آداب و رسوم نادیدنی، سرنوشت ها را شکل می دهند.
خلاصه و مرور بر داستان های منتخب
کتاب «نزدیک ظهیرالدوله» شامل دوازده داستان کوتاه است که هر کدام به گونه ای متفاوت به مضامین محوری مجموعه می پردازند. در ادامه، به مرور کوتاهی بر داستان هایی که نمایانگر تنوع و عمق این مجموعه هستند، می پردازیم:
داستان نزدیک ظهیرالدوله
داستان نزدیک ظهیرالدوله که نام کتاب نیز از آن گرفته شده است، یکی از برجسته ترین و احساسی ترین داستان های مجموعه به شمار می رود. این داستان حول محور یک عشق نافرجام بنا شده است؛ عشقی که به دلیل موانع بیرونی و محدودیت های اجتماعی، راهی برای تحقق نمی یابد. فرامرز با ظرافت و بدون آنکه به جزئیات پرده درانه بپردازد، حسرت و رنج ناشی از این ناکامی را به تصویر می کشد. در این داستان، به وضوح می توان دید که چگونه تقدیر، یا بهتر بگوییم، جبر ناشی از رسوم و عرف جامعه، بر آرزوهای فردی سایه می افکند و آن ها را به سمت تلخی و جدایی سوق می دهد. این داستان، نمادی از بسیاری از آرزوهای سرکوب شده و عشق های پنهان در بستر اجتماعی ایران است.
داستان های دیگر مجموعه
علاوه بر داستان نام برده، چندین داستان دیگر نیز در این مجموعه وجود دارند که هر یک به نوبه خود، به ابعاد مختلفی از زندگی و مشکلات انسانی می پردازند:
- آتش سرد: این داستان احتمالا به مضمونی از رنج های پنهان و درونی اشاره دارد که از بیرون قابل مشاهده نیستند اما مانند آتشی سرد، وجود شخصیت را می سوزانند. این مضمون می تواند نمادی از انزوای عاطفی یا مبارزات فردی با مشکلات ناگفتنی باشد.
- کبوتر بی سو: عنوان این داستان خود بیانگر نمادی از بی راهی، سرگردانی یا فقدان امید است. احتمالاً داستان به سرنوشت شخصیت هایی می پردازد که در مسیر زندگی خود گم شده اند یا توانایی یافتن راه رهایی را ندارند. این داستان می تواند بر جبر و محدودیت هایی که افراد با آن ها مواجه اند، تأکید کند.
- سقوط آسمان: این عنوان قدرتمند، حاکی از یک اتفاق ناگوار و غیرمنتظره است که زندگی شخصیت ها را زیر و رو می کند. ممکن است این داستان به از دست دادن امیدها، فروریختن آرزوها یا مواجهه با واقعیتی تلخ و شوکه کننده بپردازد که بنیان های زندگی را به چالش می کشد.
هر یک از این داستان ها، در عین تفاوت در روایت و شخصیت ها، مکمل یکدیگر هستند و به کلیت کتاب عمق می بخشند. آن ها با نگاهی نافذ به درونیات شخصیت ها، لایه های پنهان روان انسان را کاوش کرده و از این طریق، تصویر کاملی از تنش میان فرد و جامعه ارائه می دهند.
تحلیل و بررسی عمیق تر کتاب
کتاب «نزدیک ظهیرالدوله» فراتر از یک مجموعه داستان ساده، اثری است که به تحلیل عمیق تر نیاز دارد تا لایه های زیرین پیام ها و انتقادات آن آشکار شود. حسن فرامرز با هنرمندی، از ابزارهای ادبی برای بیان دیدگاه های خود بهره برده است.
نقد مضمونی و پیام های پنهان
نویسنده در این کتاب، به نقد غیرمستقیم و ظریفی از جامعه می پردازد. این نقد مستقیماً در قالب شعار یا بیانیه ارائه نمی شود، بلکه از طریق روایت سرنوشت شخصیت ها و وقایعی که بر آن ها می گذرد، به خواننده منتقل می گردد. فرامرز نشان می دهد که چگونه فرهنگ، سنت ها و انتظارات اجتماعی، به آرامی و ناخودآگاه، سرنوشت شخصیت ها را رقم می زنند. او به جای محکوم کردن آشکار، به تصویر کشیدن واقعیت بسنده می کند و اجازه می دهد خواننده خود به نتیجه گیری برسد. این تأثیرات فرهنگی گاه در قالب موانع ازدواج، فشارهای شغلی، یا محدودیت های فردی بروز پیدا می کنند که همگی ناشی از یک نظام ارزشی ریشه دار هستند.
نمادگرایی و استعاره ها، هرچند ممکن است به وضوح در هر داستان خود را نشان ندهند، اما در کلیت مجموعه، می توان مفاهیم نمادین را در انتخاب نام ها، مکان ها و حتی موقعیت های تکرارشونده یافت. برای مثال، نام «ظهیرالدوله» خود می تواند نمادی از گذشته ای پرشکوه یا آرمان شهری دست نیافتنی باشد که شخصیت ها در نزدیکی آن قرار دارند اما هرگز به آن نمی رسند، یا مکانی که سرنوشت ها در آن رقم می خورند.
شخصیت پردازی
شخصیت پردازی در «نزدیک ظهیرالدوله» از نقاط قوت اصلی کتاب است. فرامرز شخصیت هایی خلق می کند که در عین سادگی، دارای عمق روان شناختی قابل توجهی هستند. او به جای توصیف مستقیم احساسات، آن ها را از طریق کنش ها، واکنش ها، دیالوگ های کوتاه و تفکرات درونی شخصیت ها به نمایش می گذارد. رنج های آن ها اغلب نه از یک فاجعه عظیم، بلکه از فشارهای مداوم و فرسایشی ناشی می شود که بر روان آن ها سنگینی می کند. خواننده با درونیات شخصیت ها، ترس ها، امیدها و حسرت هایشان آشنا می شود و به راحتی با آن ها همذات پنداری می کند. این شخصیت ها معمولاً افرادی از طبقات معمولی جامعه هستند که با مشکلات روزمره دست و پنجه نرم می کنند و این امر، داستان ها را برای طیف وسیع تری از مخاطبان قابل لمس می سازد.
جایگاه «نزدیک ظهیرالدوله» در ادبیات داستانی معاصر ایران
«نزدیک ظهیرالدوله» به دلیل رویکرد واقع گرایانه و تمرکز بر مضامین اجتماعی و روان شناختی، جایگاه ویژه ای در ادبیات داستانی معاصر ایران دارد. این اثر در سنت داستان نویسی اجتماعی-انتقادی ایران قرار می گیرد و به شیوه ای مدرن، به واکاوی همان دغدغه هایی می پردازد که در آثار بسیاری از بزرگان داستان نویسی ایران مشاهده می شود. این کتاب اثری پیشرو به معنای شکستن کامل قواعد نیست، اما با زبان تازه و نگاه دقیق خود، به غنای ادبیات داستان کوتاه فارسی افزوده است. احتمالاً این اثر می تواند بر نویسندگان جوان تر نیز تأثیر بگذارد، به خصوص در زمینه پرداختن به جزئیات زندگی روزمره و تأثیرات پنهان اجتماعی بر فرد.
نقاط قوت و ضعف کتاب
بررسی ادبی هر اثری نیازمند نگاهی منصفانه به نقاط قوت و ضعف آن است.
نقاط قوت:
- عمق مضامین: داستان ها فراتر از سطح روایی پیش می روند و به مفاهیم عمیق انسانی، اجتماعی و روان شناختی می پردازند.
- روانی و ایجاز متن: زبان ساده و در عین حال دقیق نویسنده، خواندن کتاب را لذت بخش و تأثیرگذار می کند.
- همذات پنداری با شخصیت ها: شخصیت پردازی قوی، خواننده را به درون داستان ها می کشاند و او را با رنج ها و احساسات شخصیت ها درگیر می سازد.
- تنوع داستان ها: با وجود یک مضمون محوری، هر داستان از زاویه دید و با اتفاقات منحصربه فردی به موضوع می پردازد که از یکنواختی جلوگیری می کند.
- نگاه نقادانه ظریف: نقد اجتماعی بدون شعارزدگی و با تکیه بر روایت، از ویژگی های برجسته این مجموعه است.
نقاط ضعف:
در نگاهی دقیق تر به این مجموعه، می توان گفت که شاید یکی از چالش هایی که برخی خوانندگان یا منتقدان ممکن است با آن روبرو شوند، حس تکرار برخی مضامین اصلی در داستان های مختلف باشد. اگرچه این تکرار، بیانگر تأکید نویسنده بر موضوعات محوری و فراگیر بودن آن ها در جامعه است، اما برای خواننده ای که به دنبال تنوع کامل در هر داستان است، ممکن است در مواردی احساس آشنایی مفرط ایجاد کند. با این حال، باید توجه داشت که این تکرار نه به معنای ضعف در خلاقیت، بلکه به جهت تعمیق و بسط یک ایده اصلی در بافت های مختلف روایی است.
آشنایی با نویسنده: حسن فرامرز
حسن فرامرز، نویسنده ای توانا در عرصه داستان کوتاه معاصر ایران است که با آثار خود توانسته است جایگاهی خاص در میان علاقه مندان به ادبیات به دست آورد.
بیوگرافی کوتاه
حسن فرامرز در سال ۱۳۵۳ در شهرستان قروه واقع در استان کردستان متولد شد. او با علاقه و پشتکار خود در زمینه نویسندگی، به تدریج توانست نامی برای خود در فضای ادبی ایران دست و پا کند. زندگی و مشاهده های او از جامعه و فرهنگ ایرانی، به وضوح در آثارش منعکس شده و به آن ها اصالتی خاص بخشیده است.
سایر آثار مهم
«نزدیک ظهیرالدوله» تنها اثر حسن فرامرز نیست. اولین کتاب او با نام «این سفیدی برف نیست؟» نیز مورد توجه قرار گرفته و نشان دهنده استعداد و توانایی او در خلق داستان های تأثیرگذار است. این اثر نیز مانند «نزدیک ظهیرالدوله»، احتمالاً به کشف لایه های پنهان زندگی و چالش های انسانی می پردازد و راه را برای کارهای بعدی او هموار کرده است.
جایگاه او در ادبیات معاصر ایران
حسن فرامرز به عنوان یک داستان نویس، سهم مهمی در غنای ادبیات داستان کوتاه معاصر ایران دارد. او با نگاهی واقع بینانه و همزمان هنرمندانه، به واکاوی مسائل اجتماعی و روان شناختی می پردازد. آثار او نه تنها سرگرم کننده هستند، بلکه به دلیل عمق مضامین و توانایی در ایجاد همذات پنداری، می توانند تأمل برانگیز نیز باشند. فرامرز در زمره نویسندگانی قرار می گیرد که با دقت به جزئیات زندگی روزمره می نگرند و از دل آن ها داستان هایی می آفرینند که بازتاب دهنده واقعیت های عمیق تر جامعه هستند. او با رویکرد انسانی اش، به مخاطب کمک می کند تا دردهای پنهان و کشمکش های درونی شخصیت ها را درک کند و از این رو، جایگاه او به عنوان صدای رنج های خاموش جامعه، قابل تقدیر است.
چرا باید «نزدیک ظهیرالدوله» را خواند؟
مطالعه کتاب «نزدیک ظهیرالدوله» از جهات مختلفی می تواند تجربه ای ارزشمند برای خوانندگان باشد. این کتاب نه تنها یک سرگرمی ادبی است، بلکه فرصتی برای تعمق در ابعاد مختلف زندگی و جامعه فراهم می آورد.
خلاصه ای از دلایل برای خواندن این کتاب
۱. درک عمیق تر از جامعه و فرهنگ: این کتاب به خواننده کمک می کند تا لایه های پنهان و نانوشته آداب و رسوم اجتماعی را درک کند و ببیند چگونه این آداب می توانند بر سرنوشت افراد تأثیر بگذارند. این نگاه نقادانه و ظریف، دیدگاه تازه ای به مسائل روزمره ارائه می دهد.
۲. همذات پنداری با رنج های انسانی: داستان ها پر از شخصیت هایی هستند که با چالش ها و رنج های واقعی مواجه اند. خواندن این داستان ها حس همدردی و همذات پنداری را تقویت می کند و به درک بهتر پیچیدگی های روان شناختی انسان ها کمک می کند.
۳. تجربه ادبی غنی: سبک نگارش حسن فرامرز، ساده، روان و در عین حال عمیق است. او با ایجاز و دقت در انتخاب کلمات، فضایی ایجاد می کند که از نظر ادبی غنی و تأثیرگذار است و مطالعه آن لذت بخش خواهد بود.
۴. بازتاب واقعیت های زندگی: داستان ها برشی از واقعیت های زندگی هستند که ممکن است در اطراف ما رخ دهند. این بازتاب واقعیت، می تواند به خواننده کمک کند تا با دیدی بازتر به محیط اطراف خود بنگرد.
۵. آشنایی با داستان نویس معاصر ایرانی: برای علاقه مندان به ادبیات فارسی، مطالعه آثار حسن فرامرز فرصتی است تا با یکی از نویسندگان توانای معاصر ایران و سبک خاص او آشنا شوند.
چه کسانی از خواندن این کتاب لذت خواهند برد؟
- علاقه مندان به ادبیات داستانی معاصر ایران: به ویژه کسانی که از داستان های کوتاه با مضامین اجتماعی و روان شناختی استقبال می کنند.
- دانشجویان و پژوهشگران ادبیات: این کتاب می تواند منبع مناسبی برای تحلیل سبک نگارش، مضامین و جایگاه یک اثر در ادبیات معاصر باشد.
- خوانندگانی که به دنبال داستان های واقع گرایانه هستند: کسانی که مایلند از طریق ادبیات با واقعیت های جامعه و تأثیرات آن بر افراد آشنا شوند.
- افرادی که به دنبال درک عمیق تر روابط انسانی: کسانی که به کشمکش های درونی، عشق های نافرجام و تنهایی انسان در بستر جامعه علاقه مندند.
«نزدیک ظهیرالدوله» نه تنها داستان می گوید، بلکه پنجره ای به سوی درک عمیق تر روابط انسانی، فشارهای اجتماعی و رنج های پنهان روح بشر می گشاید.
نظرات منتقدان و خوانندگان
کتاب «نزدیک ظهیرالدوله» از زمان انتشار خود، بازخوردهای قابل توجهی در جامعه ادبی و میان خوانندگان دریافت کرده است. این بازخوردها عموماً مثبت بوده و بر نقاط قوت اصلی کتاب، از جمله عمق مضامین، روانی متن و توانایی نویسنده در ایجاد همذات پنداری تأکید دارند.
منتقدان ادبی، اغلب به نگاه واقع گرایانه و تحلیل ظریف نویسنده از مسائل اجتماعی اشاره کرده اند. آن ها این کتاب را اثری می دانند که با وجود سادگی زبان، لایه های عمیقی از معنا و پیام را در خود جای داده است. توانایی فرامرز در تصویر کشیدن رنج های پنهان شخصیت ها و بازتاب آن ها در بستری از آداب و رسوم اجتماعی، از جمله مواردی است که مورد تحسین قرار گرفته است. منتقدان همچنین به ایجاز و پرهیز از اطناب در داستان ها اشاره کرده اند که به تأثیرگذاری بیشتر هر روایت کمک می کند.
در میان خوانندگان نیز، این کتاب به دلیل ملموس بودن شخصیت ها و قابل لمس بودن وقایع، محبوبیت یافته است. بسیاری از خوانندگان اظهار داشته اند که توانسته اند با موقعیت ها و احساسات شخصیت ها ارتباط برقرار کنند و داستان ها را بازتابی از تجربیات یا مشاهدات خود از جامعه بیابند. حس همذات پنداری که کتاب ایجاد می کند، باعث شده تا بسیاری از خوانندگان، این مجموعه داستان را اثری تأثیرگذار و به یادماندنی ارزیابی کنند. در مجموع، استقبال از «نزدیک ظهیرالدوله» نشان دهنده موفقیت حسن فرامرز در خلق اثری است که هم از نظر ادبی دارای ارزش است و هم با مخاطب عام ارتباط عمیقی برقرار می کند.
نتیجه گیری و کلام آخر
کتاب «نزدیک ظهیرالدوله» اثر حسن فرامرز، مجموعه ای دلنشین و در عین حال تأمل برانگیز از داستان های کوتاه است که با نگاهی دقیق و زبانی شیوا، به واکاوی روابط انسانی و تأثیر عمیق آداب و رسوم اجتماعی بر سرنوشت افراد می پردازد. این کتاب با مضامین عمیق خود نظیر رنج های تحمیل شده، عشق های نافرجام، تنهایی و جستجوی هویت، لایه های پنهان روان شناسی و جامعه شناسی را آشکار می سازد.
سبک نگارش ایجازگرایانه، واقع گرایی و توجه به جزئیات، همراه با توانایی نویسنده در ایجاد حس همذات پنداری، «نزدیک ظهیرالدوله» را به اثری برجسته در ادبیات داستانی معاصر ایران تبدیل کرده است. این مجموعه نه تنها یک خواندنی دلپذیر است، بلکه به عنوان یک تحلیل ظریف از جامعه، خواننده را به تفکر وامی دارد و پرسش هایی عمیق درباره ماهیت جبر و اختیار در زندگی انسان مطرح می کند. این کتاب به خوبی جایگاه حسن فرامرز نویسنده را در میان داستان نویسان معاصر تثبیت می کند و او را به عنوان صدایی مهم در بازتاب واقعیت های اجتماعی معرفی می نماید.
برای آن دسته از خوانندگان که به دنبال اثری با محتوای غنی، سبک نگارش هنرمندانه و پیام های تأمل برانگیز هستند، خلاصه کتاب نزدیک ظهیرالدوله ( نویسنده حسن فرامرز ) و سپس مطالعه کامل آن، تجربه ای فراموش نشدنی خواهد بود. توصیه می شود که این کتاب را مطالعه کنید تا از نزدیک با جهان بینی و قلم توانای حسن فرامرز آشنا شوید و خود را درگیر رنج ها و امیدهای شخصیت های این داستان ها بیابید.