مهریه بعد از فوت زن
مهریه بعد از فوت زن
مهریه زن پس از فوت او ساقط نمی شود و به عنوان یک دین مالی بر عهده مرد باقی می ماند. این حق مالی، جزء ترکه متوفی محسوب شده و وراث قانونی او می توانند آن را از شوهر مطالبه کنند و بر اساس مقررات ارث، سهم خود را دریافت نمایند. فوت همسر، هرچند از جنبه عاطفی ضایعه ای جبران ناپذیر است، اما ابهامات و چالش های حقوقی متعددی را نیز به همراه دارد که تعیین تکلیف مهریه یکی از مهم ترین آن ها به شمار می رود. برخلاف تصور رایج، مهریه با فوت زن از بین نمی رود و همچنان یک حق قانونی و مالی است که باید به وراث وی منتقل شود. آگاهی از این قوانین برای تمامی افراد درگیر، اعم از وراث و شوهر متوفی، از اهمیت بالایی برخوردار است تا حقوق قانونی تضییع نگردد و روند مطالبه یا پرداخت به درستی صورت پذیرد. این مقاله با هدف تبیین جامع و دقیق مبانی حقوقی، تشریح نحوه تقسیم، و ارائه راهنمای عملی برای مطالبه مهریه زن فوت شده نگاشته شده است.
مبانی حقوقی مهریه پس از فوت زن
مهریه در نظام حقوقی ایران، به عنوان یکی از مهم ترین حقوق مالی زن شناخته می شود که با جاری شدن صیغه عقد نکاح، بر ذمه مرد قرار می گیرد. این حق، ماهیتی مستقل از ادامه حیات زن دارد و حتی با فوت او نیز ساقط نمی شود. درک این مبانی، برای روشن شدن مسیر قانونی مطالبه یا پرداخت مهریه زن فوت شده ضروری است.
ماهیت حقوقی مهریه و عدم سقوط آن با فوت
مهریه، به محض وقوع عقد نکاح، به ملکیت زن در می آید و مرد مکلف به پرداخت آن است. ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی جمهوری اسلامی ایران صراحتاً بیان می دارد: «به محض عقد، زن مالک مهر می شود و می تواند هر نوع تصرفی که بخواهد در آن بنماید.» این مالکیت، حتی پس از فوت زن نیز ادامه پیدا می کند و به عنوان یک دین قطعی بر ذمه مرد باقی می ماند. بنابراین، فوت زن، باعث سقوط حق مهریه او نمی شود، بلکه این حق مالی، به عنوان یکی از اجزای ترکه (ماترک) متوفی، به وراث قانونی وی منتقل می گردد. وراث، در واقع به قائم مقامی از زن فوت شده، حق مطالبه این دین را از شوهر خواهند داشت. این اصل، ریشه در ماهیت مهریه به عنوان یک بدهی و تعهد مالی مستقل از شخصیت حقوقی متوفی دارد.
مهریه در عقد دائم و موقت پس از فوت
تکلیف مهریه پس از فوت زن، صرفاً به عقد دائم محدود نمی شود و در عقد موقت (صیغه) نیز برقرار است. در هر دو نوع عقد، مهریه به عنوان یک حق مالی، پس از فوت زن، به وراث او تعلق می گیرد و قابل مطالبه است. لازم به ذکر است که تنها تفاوت موجود در این زمینه، مربوط به نحوه توارث زوجین از یکدیگر است. طبق ماده ۹۴۰ قانون مدنی، توارث بین زن و شوهر زمانی برقرار می شود که عقد آن ها دائمی باشد. بنابراین، در عقد دائم، شوهر علاوه بر اینکه مدیون مهریه است، خود نیز به عنوان یکی از وراث از بخشی از مهریه همسر فوت شده خود ارث می برد. اما در عقد موقت، به دلیل عدم وجود رابطه توارثی بین زوجین، شوهر از مهریه همسر فوت شده خود ارث نمی برد و تمام مهریه به سایر وراث زن تعلق می گیرد. این موضوع، بار دیگر بر ماهیت دین بودن مهریه تأکید می کند که حتی با فقدان رابطه توارثی بین زوجین، از بین نمی رود.
مواد قانونی ناظر بر ارث مهریه
قانون مدنی ایران، به تفصیل به مباحث ارث و دیون متوفی پرداخته است که مهریه نیز در چارچوب این قوانین قرار می گیرد. ماده ۸۶۸ قانون مدنی تصریح دارد که «مالکیت ورثه نسبت به ترکه متوفی مستقر نمی شود مگر پس از ادای دیون و واجبات مالی میت.» از آنجا که مهریه یک دین است، ابتدا باید از اموال مرد (یا ترکه او در صورت فوت مرد پیش از زن) پرداخت شود و سپس مابقی اموال میان وراث تقسیم گردد. همچنین، ماده ۹۴۰ قانون مدنی که توارث زوجین در عقد دائم را مشخص می کند، مبنای قانونی سهم الارث شوهر از مهریه زوجه فوت شده است. در واقع، مهریه در کنار سایر اموال، دارایی های منقول و غیرمنقول متوفی، پس از کسر دیون و وصایا، جزء ترکه او محسوب شده و مطابق احکام ارث تقسیم خواهد شد.
بر اساس قوانین مدنی ایران، مهریه نه تنها با فوت زن ساقط نمی شود، بلکه به عنوان یک دین ممتاز بر ذمه مرد باقی می ماند و جزء ماترک متوفی به وراث قانونی او منتقل می گردد. این اصل، تضمین کننده حقوق مالی زن و خانواده وی است.
وراث مهریه زن فوت شده و سهم قانونی هر یک
پس از فوت زن، مهریه او به عنوان یک حق مالی، به ورثه قانونی اش می رسد. شناسایی وراث و تعیین سهم هر یک، مطابق قوانین ارث، از پیچیدگی های خاص خود برخوردار است که نیاز به دقت و آگاهی کامل دارد. قانون مدنی، وراث را به طبقات و درجات مختلف تقسیم می کند و سهم هر یک را بر اساس رابطه خویشاوندی و وجود یا عدم وجود سایر وراث تعیین می نماید.
طبقات و درجات ارث در مهریه زن متوفی
قانون مدنی ایران، وراث را به سه طبقه اصلی تقسیم می کند که هر طبقه بر طبقه بعدی مقدم است. به این معنا که تا زمانی که حتی یک نفر از وراث طبقه اول وجود داشته باشد، وراث طبقه دوم ارث نمی برند و همین طور تا طبقه سوم.
- طبقه اول:
- پدر و مادر متوفی
- فرزندان متوفی و اولادِ اولاد (نوه ها) در صورت نبود فرزندان
- همسر (زوج) نیز همیشه جزء وراث است و در کنار هر یک از طبقات ارث می برد.
- طبقه دوم:
- اجداد (پدربزرگ و مادربزرگ)
- خواهر و برادر متوفی و اولاد آن ها در صورت نبود خواهر و برادر
- طبقه سوم:
- عموها، عمه ها، دایی ها، خاله ها و اولاد آن ها
بنابراین، اصلی ترین وراث مهریه زن فوت شده، شوهر، فرزندان، و پدر و مادر او هستند که همگی در طبقه اول ارث قرار می گیرند (البته شوهر به عنوان زوج، در کنار هر طبقه ای ارث می برد). در صورت عدم وجود این افراد، نوبت به وراث طبقات بعدی می رسد.
تقسیم مهریه در سناریوهای مختلف
نحوه تقسیم مهریه زن فوت شده، بسته به ترکیب وراث و وجود فرزند، متفاوت خواهد بود. در ادامه به شایع ترین سناریوها و سهم الارث هر یک می پردازیم.
مهریه زن فوت شده بدون فرزند
در شرایطی که زن فوت شده فرزندی نداشته باشد، سهم الارث از مهریه او به شرح زیر است:
- سهم شوهر: شوهر یک دوم (نصف) کل مهریه را به ارث می برد.
- سهم پدر و مادر: باقیمانده مهریه پس از کسر سهم شوهر، بین پدر و مادر متوفی تقسیم می شود. سهم مادر یک سوم (۱/۳) و سهم پدر دو سوم (۲/۳) از این باقیمانده خواهد بود.
مثال کاربردی: فرض کنید مهریه زن فوت شده ۱۰۰ سکه بهار آزادی باشد و او فرزندی نداشته باشد.
- سهم شوهر: ۵۰ سکه (۱/۲ از ۱۰۰ سکه).
- باقیمانده: ۵۰ سکه.
- سهم مادر: (۱/۳ از ۵۰ سکه) = ۱۶.۶۷ سکه.
- سهم پدر: (۲/۳ از ۵۰ سکه) = ۳۳.۳۳ سکه.
مهریه زن فوت شده دارای فرزند
چنانچه زن فوت شده دارای فرزند باشد، سهم الارث از مهریه او به شکل متفاوتی محاسبه می شود:
- سهم شوهر: شوهر یک چهارم (۱/۴) کل مهریه را به ارث می برد.
- سهم فرزندان: باقیمانده مهریه پس از کسر سهم شوهر و سهم پدر و مادر (در صورت وجود)، بین فرزندان تقسیم می شود. در این تقسیم، سهم پسر دو برابر سهم دختر است.
- سهم پدر و مادر: در صورتی که پدر و مادر زن فوت شده در قید حیات باشند، هر یک از آن ها یک ششم (۱/۶) از کل مهریه را به ارث می برند.
مثال کاربردی: فرض کنید مهریه زن فوت شده ۱۰۰ سکه باشد و او یک فرزند پسر، یک فرزند دختر، و پدر و مادر در قید حیات داشته باشد.
- سهم شوهر: ۲۵ سکه (۱/۴ از ۱۰۰ سکه).
- سهم پدر: ۱۶.۶۷ سکه (۱/۶ از ۱۰۰ سکه).
- سهم مادر: ۱۶.۶۷ سکه (۱/۶ از ۱۰۰ سکه).
- مجموع سهم شوهر، پدر و مادر: ۲۵ + ۱۶.۶۷ + ۱۶.۶۷ = ۵۸.۳۴ سکه.
- باقیمانده برای فرزندان: ۱۰۰ – ۵۸.۳۴ = ۴۱.۶۶ سکه.
- این ۴۱.۶۶ سکه بین فرزند پسر و دختر با نسبت ۲ به ۱ تقسیم می شود (پسر ۲ واحد، دختر ۱ واحد؛ مجموع ۳ واحد).
- سهم فرزند پسر: (۲/۳ از ۴۱.۶۶) = ۲۷.۷۷ سکه.
- سهم فرزند دختر: (۱/۳ از ۴۱.۶۶) = ۱۳.۸۹ سکه.
مهریه پیش از نزدیکی (دخول)
یکی از نکات کلیدی در مبحث مهریه، مربوط به وضعیت آن در صورت فوت زن پیش از وقوع نزدیکی (دخول) است. ماده ۱۰۹۲ قانون مدنی مقرر می دارد: «هرگاه شوهر قبل از نزدیکی زن خود را طلاق دهد، زن مستحق نصف مهر است و اگر مهرالمسمی تعیین نشده باشد، مستحق مهرالمتعه است.» اگرچه این ماده به طلاق اشاره دارد، اما رویه قضایی و فقهی نیز در خصوص فوت زن پیش از دخول، همین حکم را جاری می داند.
در صورتی که زن پیش از نزدیکی فوت کند، تنها نصف مهریه به وراث او تعلق می گیرد. نیمه دیگر مهریه، که مرد مکلف به پرداخت آن نبوده، به او باز می گردد. بنابراین، وراث می توانند صرفاً نیمی از مهریه تعیین شده در عقدنامه را مطالبه کنند و این نصف مهریه، جزء ترکه زن فوت شده محسوب شده و مطابق قواعد ارث بین وراث او تقسیم خواهد شد.
تکلیف مهریه مادر فوت شده پس از فوت پدر
گاه ممکن است ابتدا زن فوت کرده و سپس، همسر او (پدر فرزندان) نیز فوت کند. در این حالت، مهریه مادر که در زمان فوتش به عنوان یک دین بر ذمه پدر قرار داشته، به عنوان یکی از دیون پدر، از ترکه او کسر شده و سپس مابقی ترکه پدر بین وراث او تقسیم می شود. به عبارت دیگر، مهریه مادر در این سناریو، به یک حق مطالبه ای از اموال پدر تبدیل می شود که فرزندان می توانند آن را پیگیری کنند.
چنانچه پدر پس از فوت مادر، ازدواج مجدد کرده باشد و همسر دومی نیز داشته باشد، باز هم این حق مهریه مادر از بین نمی رود. در این شرایط، فرزندان می توانند مطالبه مهریه مادر خود را از ترکه پدر فوت شده انجام دهند. این مطالبه، مقدم بر سهم الارث همسر دوم و سایر وراث پدر از باقیمانده اموال او خواهد بود. در واقع، مهریه مادر به عنوان یک بدهی پدر، قبل از تقسیم ارث بین همسر دوم و فرزندان پدر (از ازدواج دوم، در صورت وجود) و سایر وراث، باید تسویه شود.
نحوه مطالبه و مسائل مالی مهریه زن فوت شده
مطالبه مهریه زن فوت شده، مستلزم طی مراحل قانونی و ارائه مدارک مشخصی است. همچنین، نحوه محاسبه مهریه، به ویژه در مورد مهریه های نقدی، از اهمیت ویژه ای برخوردار است. آگاهی از این جزئیات، به وراث کمک می کند تا با دقت و کارآمدی بیشتری نسبت به احقاق حق خود اقدام نمایند.
چگونگی محاسبه مهریه زن فوت شده
نحوه محاسبه مهریه، بسته به نوع آن (نقدی یا غیرنقدی) متفاوت است و دارای نکات حقوقی خاصی است.
مهریه وجه رایج (نقدی)
در صورتی که مهریه به صورت وجه رایج (پول نقد) تعیین شده باشد، بحث به نرخ روز بودن آن مطرح می شود. ماده ۱۰۸۲ قانون مدنی، تکلیف مهریه نقدی را روشن کرده و آیین نامه اجرایی آن نیز به جزئیات پرداخته است. طبق تبصره این ماده، «چنانچه مهریه وجه رایج باشد، متناسب با تغییر شاخص قیمت سالانه زمان تادیه نسبت به سال اجرای عقد، که توسط بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران تعیین می گردد، محاسبه و پرداخت خواهد شد.»
اما در خصوص مهریه زن فوت شده، رویه قضایی و نظرات حقوقی گاهی با چالش هایی مواجه است. دیدگاه غالب این است که ورثه می توانند مهریه وجه رایج زن فوت شده را به نرخ روز مطالبه کنند، یعنی ارزش مهریه بر اساس شاخص تورم بانک مرکزی در زمان پرداخت (مطالبه) محاسبه می شود، نه بر اساس ارزش زمان فوت زن. این دیدگاه بر این مبنا استوار است که دین مهریه همچنان بر ذمه زوج باقی است و صرف فوت زوجه، موجب سقوط حق به نرخ روز بودن آن نمی شود. با این حال، برخی نیز معتقدند که تاریخ فوت زن، ملاک محاسبه است. لذا توصیه می شود در این خصوص، با یک کارشناس حقوقی مجرب مشورت شود تا از آخرین رویه های قضایی اطمینان حاصل گردد.
مهریه غیرنقدی (سکه، طلا، ملک، مال معین)
اگر مهریه به صورت غیرنقدی مانند سکه طلا، طلا، ملک یا مال معینی تعیین شده باشد، نحوه محاسبه آن ساده تر است. در این موارد، عین مهریه یا ارزش آن در زمان مطالبه، ملاک پرداخت است و تورم، تأثیری بر تعداد یا مقدار آن ندارد. به عنوان مثال، اگر مهریه ۱۰ عدد سکه بهار آزادی باشد، ورثه مستحق دریافت همان ۱۰ عدد سکه هستند، صرف نظر از اینکه ارزش هر سکه در طول زمان چقدر تغییر کرده باشد. اگر عین مال موجود نباشد یا امکان تحویل آن نباشد (مثلاً تلف شده باشد)، ارزش روز آن مال در زمان مطالبه، مبنای پرداخت قرار می گیرد.
مدارک ضروری جهت مطالبه مهریه زن متوفی
برای مطالبه مهریه زن فوت شده، ورثه باید مدارک مشخصی را به دادگاه خانواده صالح ارائه دهند. این مدارک عبارتند از:
- گواهی انحصار وراثت: این گواهی، مهم ترین مدرک است که توسط شورای حل اختلاف صادر می شود و مشخص می کند چه کسانی از متوفی ارث می برند و سهم الارث هر یک چقدر است. بدون این گواهی، امکان طرح دعوا برای مطالبه مهریه وجود ندارد.
- سند ازدواج (عقدنامه): اصل یا کپی مصدق سند ازدواج، که حاوی اطلاعات مربوط به مهریه و شرایط آن است، برای اثبات حق مهریه ضروری است.
- گواهی فوت زن: این مدرک، فوت متوفی را تأیید می کند.
- شناسنامه و کارت ملی متوفی و تمامی وراث: برای احراز هویت وراث و متوفی لازم است.
- سایر مدارک مرتبط: بسته به نوع مهریه (مثلاً سند مالکیت برای ملک مهریه) ممکن است مدارک دیگری نیز مورد نیاز باشد.
مراحل قانونی مطالبه مهریه در دادگاه خانواده
روند مطالبه مهریه زن فوت شده، شباهت هایی به مطالبه مهریه در زمان حیات دارد، اما به دلیل ورود مبحث ارث، دارای پیچیدگی های بیشتری است:
- مشاوره با وکیل یا مشاور حقوقی: با توجه به جنبه های تخصصی این پرونده ها، مراجعه به یک وکیل متخصص در امور خانواده و ارث، توصیه می شود. وکیل می تواند بهترین راهکارها را ارائه دهد و از اتلاف وقت و هزینه جلوگیری کند.
- دریافت گواهی انحصار وراثت: وراث باید ابتدا نسبت به دریافت گواهی انحصار وراثت از شورای حل اختلاف اقدام کنند.
- تنظیم دادخواست مطالبه مهریه: پس از مشخص شدن وراث و سهم الارث هر یک، دادخواستی به خواسته مطالبه مهریه علیه شوهر (یا وراث شوهر در صورت فوت او) تنظیم و به دادگاه خانواده صالح تقدیم می شود. در این دادخواست، مشخصات وراث به عنوان خواهان و مشخصات شوهر به عنوان خوانده قید می گردد.
- تقدیم دادخواست به دادگاه: دادخواست از طریق دفاتر خدمات الکترونیک قضایی به دادگاه خانواده صالح (محل اقامت شوهر یا محل وقوع عقد) ارسال می شود.
- روند رسیدگی در دادگاه: دادگاه پس از بررسی مدارک و شنیدن اظهارات طرفین، حکم مقتضی را صادر می کند. در صورت عدم پرداخت، می توان از طریق اجرای احکام، نسبت به توقیف اموال شوهر اقدام کرد.
امکان تقسیط مهریه زن فوت شده (درخواست اعسار)
در صورتی که شوهر توانایی پرداخت یکجای مهریه زن فوت شده را نداشته باشد، می تواند دادخواست اعسار از پرداخت مهریه ارائه دهد. اعسار به معنای ناتوانی مالی در پرداخت دیون است.
شرایط اعسار: برای اثبات اعسار، شوهر باید مدارکی دال بر عدم توانایی مالی خود (مانند لیست اموال و بدهی ها، شهادت شهود) را به دادگاه ارائه دهد. دادگاه پس از بررسی وضعیت مالی شوهر، در صورت احراز اعسار، حکم به تقسیط مهریه صادر می کند. در این صورت، شوهر موظف به پرداخت مبلغی به عنوان پیش قسط و سپس اقساط ماهیانه یا سالیانه خواهد بود. روند بررسی اعسار ممکن است زمان بر باشد و دادگاه با دقت تمامی جوانب مالی را بررسی می کند.
نکات حقوقی تکمیلی در مورد مهریه زن فوت شده
پرداخت و مطالبه مهریه پس از فوت زن، علاوه بر موارد ذکر شده، دارای نکات حقوقی دیگری نیز هست که آگاهی از آن ها می تواند به درک جامع تر این موضوع کمک کند و در مواجهه با پرونده های خاص، راهگشا باشد.
مهریه به عنوان دین ممتاز
یکی از اصول مهم در نظام حقوقی ایران، ممتاز بودن مهریه است. این بدان معناست که در صورت وجود بدهی های متعدد بر عهده مرد، حق مهریه زن نسبت به بسیاری از دیون دیگر، دارای اولویت پرداخت است. حتی اگر مرد ورشکسته شده باشد یا اموال او برای پرداخت تمام بدهی ها کافی نباشد، مهریه زن باید در اولویت تسویه قرار گیرد. این امتیاز، پشتوانه حقوقی قوی برای تضمین حق مالی زن (و پس از فوت او، وراثش) فراهم می آورد. این اولویت، مانع از تضییع حق مهریه در برابر سایر مطالبات می شود و از حقوق وراث زن در شرایط خاص مالی حمایت می کند.
تأثیر قتل همسر بر مهریه و ارث
یکی از سناریوهای خاص و تلخ در پرونده های حقوقی، زمانی است که شوهر، همسر خود را به قتل رسانده باشد. در این حالت، طبق ماده ۸۸۵ قانون مدنی، قاتل از ارث مقتول محروم می شود. بنابراین، اگر شوهر قاتل همسرش باشد، از مهریه و هیچ یک از اموال زن فوت شده ارث نخواهد برد. در این شرایط، سهم الارث مهریه که معمولاً به شوهر می رسید، به سایر وراث زن (مانند فرزندان، پدر و مادر) منتقل می شود. این حکم، برای جلوگیری از منتفع شدن قاتل از جنایت خود و حفظ عدالت اجرا می شود. با این حال، باید توجه داشت که دین مهریه همچنان بر ذمه قاتل باقی است و او مکلف به پرداخت آن به سایر وراث زن خواهد بود.
نقش وکیل متخصص در پرونده های مهریه متوفی
با توجه به پیچیدگی های حقوقی مربوط به ارث، دیون ممتاز، نحوه محاسبه مهریه و مراحل دادرسی، بهره گیری از مشاوره و خدمات یک وکیل متخصص در دعاوی خانواده و ارث، اکیداً توصیه می شود. یک وکیل مجرب می تواند:
- بهترین مسیر قانونی را برای مطالبه یا پرداخت مهریه ارائه دهد.
- مدارک لازم را به درستی جمع آوری و تنظیم کند.
- در تنظیم دادخواست و لوایح حقوقی، دقت لازم را به کار گیرد.
- در جلسات دادگاه از حقوق موکل خود به نحو احسن دفاع کند.
- روند رسیدگی را تسریع بخشیده و از بروز اشتباهات احتمالی جلوگیری نماید.
حضور وکیل، به ویژه در شرایط حساس عاطفی ناشی از فوت همسر، می تواند آرامش خاطر و اطمینان لازم را برای ذی نفعان فراهم آورد.
توصیه های پیشگیرانه
برای جلوگیری از بروز مشکلات و ابهامات حقوقی در آینده، برخی اقدامات پیشگیرانه می تواند مفید باشد:
- ثبت دقیق مهریه در عقدنامه: اطمینان از وضوح و دقت در تعیین نوع و میزان مهریه در سند ازدواج، از اهمیت بالایی برخوردار است.
- مشاوره حقوقی قبل از عقد: برای آگاهی کامل از حقوق و تکالیف مربوط به مهریه، مشورت با وکیل پیش از عقد توصیه می شود.
- بروزرسانی اطلاعات: با توجه به تغییرات احتمالی در قوانین و رویه های قضایی، آگاهی از آخرین مقررات مربوط به مهریه همواره مفید است.
نتیجه گیری
مهریه پس از فوت زن، همچنان یک حق قانونی و دینی بر ذمه مرد است که ساقط نمی شود و به وراث زن تعلق می گیرد. این حق مالی، جزء ترکه متوفی محسوب شده و وراث او می توانند بر اساس طبقات و درجات ارث تعیین شده در قانون مدنی، سهم خود را از آن مطالبه کنند. نحوه تقسیم مهریه، بسته به وجود یا عدم وجود فرزند و سایر وراث، متفاوت است و شامل سهم الارث شوهر، فرزندان، و پدر و مادر می شود. در مهریه وجه رایج، مبنای محاسبه، نرخ روز طبق شاخص بانک مرکزی است، در حالی که در مهریه های غیرنقدی، عین مال یا ارزش روز آن در زمان مطالبه ملاک قرار می گیرد. مطالبه این حق مستلزم ارائه مدارکی چون گواهی انحصار وراثت و سند ازدواج و طی مراحل قانونی در دادگاه خانواده است. شوهر نیز در صورت عدم توانایی مالی، می تواند تقاضای اعسار و تقسیط مهریه را داشته باشد. در نهایت، ماهیت دین ممتاز مهریه و تأثیر قتل همسر بر آن، از جمله نکات تکمیلی مهمی است که باید مورد توجه قرار گیرد. آگاهی کامل از این ابعاد حقوقی و بهره گیری از مشاوره متخصصان، نقش حیاتی در حفظ حقوق تمامی طرفین و پیشبرد صحیح پرونده های مربوط به مهریه زن فوت شده دارد.