نجات آدمها با دستمزد مرگ و فحش و کتک
بریدگی های درد در مفاصل. منظره مملو از تلخی ها و گریه های خانواده های داغدیدگانی است که گاه با ناسزاگویی با آنها برخورد می شود و ناچار به توهین و سرزنش می شوند. اگرچه بسیاری از آنها به دلیل کمبود تجهیزات پزشکی کمبود نیروی انسانی دارند، اما گاه 240 ساعت در ماه کار می کنند.
این مشکلات آنقدر مهم هستند که نمی دانند از کجا شروع کنند. طی یک سال گذشته حدود 10 نفر از کارکنان اورژانس بر اثر سانحه رانندگی یا تصادف جان خود را از دست داده اند و حتی بیمه هم ندارند. در گرمای تابستان و سرمای زمستان در خیابان ها سرگردان می شوند تا زندگی را نجات دهند.
وی ادامه داد: بزرگترین مشکل این کار خطرات و فشارهای کار است و باید یکی از آن کارهای سخت و زیان آور باشد، به خصوص که پذیرش دانشجوی زن در رشته فوریت های پزشکی در سال آینده انجام شد و این امر به به زودی دوست داشتنی می شوند. وارد چرخه عملیاتی می شوند. همکاران ما در بیمارستان ها هستند و مراکز درمانی در یک محیط امن و باثبات کار می کنند، اما پرسنل فوریت های پزشکی در مواقعی که نمی دانند چه خبر است فراخوانی می شود: از انفجار گرفته تا دعوا و دعوا، سرما و گرمای شدید و بریدگی های سخت، امنیت، کمک ایمنی و خلاقیت، البته امنیت مشتریانشان. بسیاری از آنها در حین رانندگی برای نجات جان مشتریان خود حتی در صحنه تصادف تصادف کردند برخی پس از پایان یک شیفت شب سنگین در راه خانه دچار تصادف رانندگی شدند که حدود 12 نفر از پرسنل فوریت های پزشکی در اثر یک حادثه رانندگی در حین ماموریت جان خود را از دست دادند و بیش از ده نفر جان خود را از دست دادند. در سن بسیار پایین به دلیل بازداشت قلب و هیچ امتیازی به آنها داده نشد. آنها حتی شهید به حساب نمی آیند و بدهی یا امتیاز بیمه خاصی به خانواده آنها تعلق نمی گیرد. در این زمان ده ها نفر از همکاران ما در تصادفات و ضرب و شتم به شدت مجروح شدند. همه این موارد طبیعی است و شما تعداد تاج گذاری ها و شهدای دو سال اخیر را به این آمار اضافه کنید تا از نزدیک ببینید.»
رضا قره باغی – رئیس انجمن فوریت های پزشکی ایران – که خود 18 سال سابقه عملیات اورژانس در تهران را دارد. او و متحدانش همچنان به دنبال مشاغل در جامعه هستند. اگرچه انجمن آنها قدرت اجرایی چندانی ندارد، اما مشکلات زیادی به دنبال دارد و سعی میکند توجه مسئولان را به گوش همکارانشان در سراسر کشور برساند. آنها همچنین کمک های مردمی و کمک های اولیه را به آمبولانس ها، خصوصی، خاص و عمومی و همچنین برای کار خوب ارائه می دهند.
قره باغی گفت: برخی از صدمات و صدمات همراه با وضعیت روحی و روانی بیمار با متخصصین اورژانس 115 و درگیری های صورت گرفته در صحنه ماموریت تنها بخشی از استرس روحی و رنج مشکلات بیمارستان اورژانس پیش از استخدام است. تی تی آنلاین گفت. کارگران در این سطح باید سلامت روحی و جسمی خود را ثبت کنند، زیرا نیروهای ناگهانی به شدت از آسیب های جسمی و روحی رنج می برند که برخی از آنها نیز جدی هستند و از مشکلات زانو و ستون فقرات رنج می برند. به دلیل شلوغی ماموریت های فصلی، بسیاری از آنها برای غذا خوردن نیاز به زمان دارند و از مشکلات گوارشی و زخم معده رنج می برند. این نیروها در صحنه حوادث بسیاری هستند و اتفاقات وحشتناک زیادی را می بینند. خانواده های قربانیان نیز شاهد گریه و سوگواری قربانیان هستند و به همین دلیل نیازمند بهبودی روحی و روانی هستند. وی ادامه داد: بر اساس قاعده، زمانی که نیروی فوریت های پزشکی به ترخیص CPR ادامه می دهد یا فردی که فوت کرده است، باید همان روز از عمل جراحی خارج شود، اما به دلیل کمبود نیرو در کشور ما این اتفاق نیفتاده است.
به گفته رئیس انجمن فوریت های پزشکی ایران، اورژانس پیش بیمارستانی با کمبود نیروی انسانی مواجه است: «بر اساس استانداردها بیش از 50 درصد پرسنل در حوزه پزشکی آسیب می بینند و نمی دانم چرا کادر جدید در این زمینه هستند. سازمان اداری و استخدامی و سایر سازمان ها در این خصوص پیمانکاران اورژانس 115 می گویند برای اینکه بتوانیم جذب نیرو کنیم به مجوزهای لازم نیاز دارند و دلیل عدم صدور مجوز از سوی دولت های مختلف زیر سوال رفته است. امدادی در عمل نه بیمه سخت و زیان آور برایش در نظر گرفته شده و نه ساعت کاری او انجام شده است 20 سال سابقه کار در حالی که نیازهای قدرتی فراتر از سوختگی و چانه است بسیاری از بیماران دچار تصادفات شدید می شوند و علاوه بر فشارهای روحی و روانی، بسیاری از تصادفات جسم و جان آنها را به خطر می اندازد که مشمول این قانون نمی شوند. خشونت یک تهدید لفظی و جهش بی سیم به مرکز خبر و سرعت عمل پرستاران است. علاوه بر این، خطرات خشونت اخلاقی و فیزیکی نیروهای عملیاتی را تهدید می کند.
طبق قانون فعلی، کارگران 25 ساله اورژانس باید بازنشسته شوند، اما قره باغ می گوید: “من بعد از این مدت ندیدم کسی بازنشسته شود و همه پس از 30 سال با جراحات متعدد بازنشسته خواهند شد. نیروی کار کادر فوریت های پزشکی ما حتی کمتر است. ما با کارکنان بیمارستان خود در یک محیط امن کار خواهیم کرد و کارکنان اورژانس پیش بیمارستانی در خیابان ها و در مواقع اورژانسی در اواسط تابستان و زمستان کار خواهند کرد. بارها دیدهایم که گروهی از پزشکان، پرستاران و امدادگران برای احیای یک بیمار در بیمارستان حضور دارند.»
وی گفت: بسیاری از قوانینی که همکاران در بیمارستان ها برای اورژانس اعمال می کنند، نقض نمی شود. نمونه آن قانون ارتقای تولید کادر بالینی در نظام سلامت است که با گذشت 12 سال همچنان با مشکلات زیادی دست به گریبان است. طبق قانون، کارکنان باید ساعات کار خود را کاهش دهند تا خدمات خوب به مردم ارائه شود. این قانون که در مجلس و حتی در مجمع عدالت اداری تصویب شد، به اتفاق آرا به تصویب رسید. طبق قانون ارتقای بهره وری و ثبت خدمات، فعالیت لوازم فوریت های پزشکی باید بین 140 تا 167 ساعت در ماه باشد، اما خارج از این قانون تا 240 ساعت کار می کند و بسیاری نیز مجبور به کار تا 480 ساعت موعد مقرر هستند. به درآمد کم و هزینه های کلان! تصور کنید چند ساعت در ماه این نیروها را دارد تا 480 ساعت کار کند؟ این امر قطعا باعث کاهش بهره وری افراد و افزایش دامنه خطاهای پزشکی می شود. در قانون ارتقای بهره وری سلامت آمده است که امدادگران باید کارایی فوریت های پزشکی را افزایش دهند و خطاهای پزشکی در استخدام را کاهش دهند. مجوز آنها فقط پر زحمت است، اما به دلیل کمبود نیرو، استفاده بسیار کمی از آنها باقی می ماند، زیرا آنها باید جایگزین معرفی کنند و بعد بروند. وی ادامه داد: طبق قانون تولید، یک ماه مجوز اضافه به نیروهای فوریت های پزشکی که حمایت نمی شوند داده می شود و نیروها عموماً یک ماه نمی توانند از مجوز خود استفاده کنند، زیرا فرصت موفقیت ندارند.
قره باغی همچنین با اشاره به یک سوال فرهنگی در کار خود می گوید: مدیریت بحران در خانواده ها و حوادث حل نمی شود، وقتی با کمبود نیرو مواجه هستیم، کارکنان باید فقط دو بار در ساعات عادی کار کنند و به همین دلیل خستگی آنها بیشتر می شود. از طرف دیگر چون تعداد پایه ها در مقایسه با جمعیت کم است، در هر زمان یک فاصله زمانی فرا می رسد که احتمال بروز درگیری را نیز افزایش می دهد و فکر می کنم ابزارهای لازم برای توسعه و آموزش اورژانس هماهنگی با انجمن فوریت های پزشکی سازمان ملل متحد و انجمن فوریت های پزشکی، به طوری که مردم نتوانند با اورژانس تماس بگیرند. نیاز به یک سر ساده یا اختلافات خانوادگی، و نیرو فرستاده شده تا معلوم شود فرصتی وجود ندارد.»
مدیرعامل انجمن فوریت های پزشکی ایران بیان می کند: با توجه به ترخیص زیاد به ویژه در کلان شهرها به خستگی کلاس عمل نگاه می کنیم، مدت سرپایی 10 سال است، اما این روش در کلان شهرها به دلیل تماس و پیاده روی زیاد انجام می شود. پیام ها، 24 ساعت شبانه روز و عمر مفید آنها کمتر از هفت سال است، در نتیجه بسیاری از آمبولانس ها منسوخ شده اند و با تجهیزات جدید جایگزین نشده اند، فکر می کنم حدود 40 هلیکوپتر فعال در کشور تحویل می دهیم. یکی از آنها در کلانشهر تهران و در بزرگراه هایی فعال است که مسافت های طولانی را طی می کند و می تواند برای جراحات یا تصادف ناشی از ترافیک سنگین، قطع عضو یا صدمات جدی مانند «برای اندام های داخلی بدن از هلیکوپتر استفاده می شود» تهدید کننده زندگی باشد.
اکثر کارکنان مرکز پیام اورژانس پرستار هستند و دارای پردیس دانشگاهی هستند. حتي در زمينه عمليات اورژانس پيش بيمارستاني نيز سودآورترين مناطق پزشكي، تغذيه، اتاق عمل و بيهوشي است و تعداد پزشك در ميان آنها محدود است.
جعفر میعادفر رئیس اورژانس استان اخیرا کمبود تجهیزات و نیروی انسانی را یکی از مشکلات این استان عنوان و خاطرنشان کرد: ناوگان معیوب که آمبولانس وارد نمی کنیم مورد هجوم برخی از خدمات ما قرار می گیرد. البته ما هزار قرارداد آمبولانس داریم اما بودجه آن تعریف نشده است و خواهش می کنیم که بودجه آن که حدود صد هزار تن در بودجه 1401 است، یک ضرورت تلقی شود. هنوز 500 پایگاه در ورودی است که هم محل سکونت و هم محل کار ستادی است که نه واقعاً شرایط ما را دارد و نه در شأن نیروی انسانی است. تقریباً 70 درصد از مأموریت ها در 10 تا 12 کلانشهر انجام می شود که در شرایطی عمدتاً برای بخش خصوصی است و ترافیک و مدیریت زمان بزرگترین چالش است. ما 24 میلیون پرسنل داریم و 18 روز است که به تاج شهدا پیوسته ایم. مشاغل ما سخت به دست می آیند و همکاران ما بیش از 10 ماموریت را در بسیاری از شهرها انجام می دهند.
انتهای پیام/