چرا شاهنامه حماسۀ ملی همۀ ایرانیان است؟
سجاد آیدنلو می گوید: شاهنامه همیشه حماسۀ ملی همۀ ایرانیان است بوده و خواهد بود.
به گزارش تی تی آنلاین این شاهنامه شناس در پاسخ به این پرسش که چرا شاهنامه حماسۀ ملی همۀ ایرانیان است؟ در مطلبی که خردسرای فردوسی منتشر کرده است می نویسد: شاهنامه همیشه حماسۀ ملی همۀ ایرانیان است بوده و خواهد بود.
شاهنامه به زبان ملی فارسی نوشته است. به نادرست می گویند فارسی زبان «رسمی» ایرانیان است نه ملی. صفت «رسمی» یک صفت قانونی برای فارسی است فراتر از رسمی فارسی زبان ملی همۀ ایرانیان است؛ چون همۀ ایرانیان در همۀ نواحی استان ها با هر زبان مادری و گویشی مهم ترین و اصلی ترین آثار ادبی و فکری خودشان را به فارسی آفریده اند و این نشان دهندۀ این است که وجه ملی برای زبان فارسی از عملکرد و رویکرد همۀ ایرانیان در طول تاریخ اخذ شده است. این یک مسئلۀ دستوری یا قانونی نیست.
شاهنامه گزارش منسجم متوالی و وحدتمند تاریخ ملی یا داستانی ایران و در بخشی دیگر تاریخ واقعی ایران است. در این تاریخ ملی یا روایی یا واقعی همۀ ایرانیان با هر لهجه و منطقه ای مشترک هستند. شما در طول تاریخ اهالی کدام شهرها را می توانید بیابید که رستم در نظر او نمونۀ اعلای جهان پهلوانی نبوده است یا در سوگ سیاوش نگریسته باشد.
همۀ ایرانیان در هر کجای دنیا که بوده باشند و هستند شاهنامه را به نوعی ایران نامه می بینند. فردوسی از بسیاری از شهرها و روستاها و نواحی ایران در شاهنامه نام برده است و برخی از این نواحی نقش تعیین کننده ای در داستان ها دارند.
بخشی از آداب و آیین ها و به اصطلاح اجتماعیات ایران پیش از اسلام که برخی از آن ها امروز هم بین ایرانیان محترم است و اجرا می شود مثلاً جشن نوروز در شاهنامه به یادگار مانده است. همچنین درخصوص تأثیر بسیاربسیار گستردۀ شاهنامه در استان های و نواحی مختلف ایران خارج از خراسان است؛ آن هم نه در بین قشری خاص بلکه اصناف مختلف مردم.
اگر بنا بر مدعا چنان که عده ای می گویند ایرانیان دیگر غیر از آن هایی که زبانشان هم پارسی است حماسه های دیگری دارند قاعدتاً باید بتوانند یک هزارم تأثیر کمّی و کیفی مواردی را که عرض کردم در منطقۀ خودشان نشان دهند؛ چنین چیزی نداریم.
انتهای پیام