از بین بردن جوش های زیر پوستی؛ راهنمای جامع پزشکی برای پوستی صاف و بی نقص!

جوش های زیر پوستی که به نام های کومدون های بسته یا سرسفید نیز شناخته می شوند یکی از شایع ترین مشکلات پوستی هستند که افراد در سنین مختلف با آن مواجه می شوند. رفع این عارضه پوستی نیازمند رویکردی آگاهانه و مبتنی بر دانش پزشکی است. درمان های خانگی و روش های غیرعلمی ممکن است نه تنها بی اثر باشند بلکه در برخی موارد می توانند وضعیت پوست را بدتر کنند. بنابراین درک علت بروز علائم روش های تشخیص و درمان های علمی این جوش ها از اهمیت بالایی برخوردار است.

جوش های زیر پوستی : تعریف علل و مکانیسم های ایجاد

 به نقل از بایوگرین جوش های زیر پوستی نوعی از آکنه غیرالتهابی هستند که به دلیل تجمع چربی (سبوم) سلول های مرده پوست و باکتری ها در منافذ پوست ایجاد می شوند. این تجمع منجر به تشکیل یک برآمدگی کوچک سفت و سفیدرنگ در زیر سطح پوست می شود که به دلیل بسته بودن منفذ محتویات آن به سطح پوست راه پیدا نمی کنند و التهاب قابل مشاهده ای نیز ایجاد نمی شود.

از نظر علمی فرآیند ایجاد جوش های زیر پوستی تحت تأثیر عوامل متعددی قرار دارد که مهم ترین آن ها عبارتند از :

• افزایش تولید سبوم : غدد سباسه در پوست سبوم تولید می کنند که یک ماده چرب برای حفظ رطوبت و نرمی پوست است. در دوران بلوغ و تحت تأثیر هورمون های جنسی (به ویژه آندروژن ها) تولید سبوم افزایش می یابد. این افزایش سبوم می تواند منجر به مسدود شدن منافذ پوست شود.
• کراتینیزاسیون غیرطبیعی : سلول های پوست به طور طبیعی بازسازی می شوند و سلول های مرده از سطح پوست جدا می شوند. در برخی افراد این فرآیند کراتینیزاسیون (تولید و ریزش سلول های پوستی) به درستی انجام نمی شود و سلول های مرده پوست در منافذ تجمع پیدا می کنند. این تجمع همراه با سبوم می تواند منجر به انسداد منافذ و تشکیل کومدون های بسته شود.
• باکتری پروپیونی باکتریوم آکنس (P. acnes) : این باکتری به طور طبیعی در پوست زندگی می کند و نقش مهمی در ایجاد آکنه التهابی دارد. اگرچه جوش های زیر پوستی در ابتدا غیرالتهابی هستند اما حضور باکتری P. acnes در منافذ مسدودشده می تواند فرآیند التهابی را تسریع کند و جوش های زیر پوستی را به آکنه التهابی تبدیل کند.
• عوامل هورمونی : تغییرات هورمونی به ویژه در دوران بلوغ قاعدگی بارداری و یائسگی می تواند بر تولید سبوم و در نتیجه بر ایجاد جوش های زیر پوستی تأثیر بگذارد.
• عوامل ژنتیکی : استعداد ژنتیکی نقش مهمی در ابتلا به آکنه از جمله جوش های زیر پوستی ایفا می کند. افرادی که سابقه خانوادگی آکنه دارند بیشتر در معرض ابتلا به این عارضه پوستی قرار دارند.
• محصولات مراقبت از پوست نامناسب : استفاده از محصولات آرایشی و بهداشتی چرب و کومدون زا (مسدودکننده منافذ پوست) می تواند احتمال بروز جوش های زیر پوستی را افزایش دهد.
• رژیم غذایی : اگرچه ارتباط مستقیم بین رژیم غذایی و آکنه هنوز به طور کامل مشخص نشده است اما برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف بیش از حد غذاهای با شاخص گلیسمی بالا و محصولات لبنی ممکن است در برخی افراد باعث تشدید آکنه شود.
• استرس : استرس می تواند بر هورمون ها و سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد و به طور غیرمستقیم در ایجاد یا تشدید آکنه نقش داشته باشد.

علائم و نشانه های جوش های زیر پوستی : چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

جوش های زیر پوستی معمولاً به صورت برآمدگی های کوچک سفید یا همرنگ پوست در زیر سطح پوست ظاهر می شوند. آن ها غیرالتهابی هستند و معمولاً دردناک یا قرمز نیستند. این جوش ها بیشتر در نواحی چرب پوست مانند صورت (به ویژه پیشانی بینی و چانه) گردن شانه ها سینه و پشت دیده می شوند.

علائم و نشانه های کلیدی جوش های زیر پوستی عبارتند از :

• برآمدگی های کوچک و سفت زیر پوست : این برآمدگی ها معمولاً به قطر ۱ تا ۲ میلی متر هستند و با لمس کردن زیر پوست احساس می شوند.
• رنگ سفید یا همرنگ پوست : جوش های زیر پوستی به دلیل بسته بودن منافذ معمولاً رنگ سفید یا همرنگ پوست دارند و قرمزی یا التهاب قابل توجهی ندارند.
• عدم وجود سر سیاه : برخلاف جوش های سرسیاه (کومدون های باز) جوش های زیر پوستی سر سیاه ندارند زیرا منافذ آن ها بسته است و ملانین (رنگدانه پوست) اکسید نمی شود.
• عدم درد و حساسیت : جوش های زیر پوستی معمولاً دردناک یا حساس به لمس نیستند مگر اینکه ملتهب شوند و به آکنه التهابی تبدیل شوند.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟

در بسیاری از موارد جوش های زیر پوستی خفیف را می توان با روش های مراقبت از پوست در منزل و داروهای بدون نسخه کنترل کرد. با این حال در موارد زیر توصیه می شود به پزشک متخصص پوست مراجعه شود :

• جوش های زیر پوستی شدید و گسترده : اگر تعداد جوش های زیر پوستی زیاد باشد و نواحی وسیعی از پوست را درگیر کرده باشند.
• عدم پاسخ به درمان های خانگی و داروهای بدون نسخه : اگر پس از چند هفته استفاده از محصولات بدون نسخه بهبودی مشاهده نشود.
• ایجاد جوش های التهابی : اگر جوش های زیر پوستی ملتهب شوند قرمز و دردناک شوند و به آکنه التهابی تبدیل شوند.
• ایجاد جای جوش : اگر نگران ایجاد جای جوش (اسکار) ناشی از آکنه هستید.
• تأثیر منفی بر اعتماد به نفس و کیفیت زندگی : اگر جوش های زیر پوستی باعث کاهش اعتماد به نفس و تأثیر منفی بر کیفیت زندگی شما شده اند.

پزشک متخصص پوست می تواند با تشخیص دقیق نوع آکنه و شدت آن بهترین روش های درمانی را برای شما تجویز کند و از عوارض احتمالی مانند جای جوش جلوگیری نماید.

تشخیص جوش های زیر پوستی : روش های پزشکی و کلینیکی

تشخیص جوش های زیر پوستی معمولاً بر اساس معاینه بالینی پوست توسط پزشک متخصص پوست انجام می شود. در این معاینه پزشک به دقت پوست را بررسی می کند تا نوع آکنه شدت آن و سایر مشکلات پوستی احتمالی را تشخیص دهد.

روش های تشخیص پزشکی و کلینیکی جوش های زیر پوستی عبارتند از :

• معاینه بصری : پزشک با بررسی ظاهری پوست به دنبال برآمدگی های کوچک سفید یا همرنگ پوست در زیر سطح پوست می گردد که مشخصه جوش های زیر پوستی است.
• لمس پوست : پزشک با لمس آرام پوست سفتی و برآمدگی های زیر پوستی را ارزیابی می کند.
• بررسی سابقه پزشکی : پزشک در مورد سابقه پزشکی فرد از جمله سابقه خانوادگی آکنه داروهای مصرفی محصولات مراقبت از پوست مورد استفاده و عوامل احتمالی تشدیدکننده آکنه سؤال می کند.
• ارزیابی شدت آکنه : پزشک شدت آکنه را بر اساس تعداد و نوع ضایعات (جوش های زیر پوستی جوش های سرسیاه جوش های التهابی جوش های چرکی و کیست ها) ارزیابی می کند.
• درموسکوپی (در صورت نیاز) : در برخی موارد پزشک ممکن است از درموسکوپ یک دستگاه بزرگ نمایی پوست برای بررسی دقیق تر ضایعات پوستی استفاده کند. درموسکوپی به پزشک کمک می کند تا ساختارهای زیرسطحی پوست را بهتر ببیند و تشخیص دقیق تری ارائه دهد.
• آزمایش های تشخیصی (به ندرت) : به طور معمول برای تشخیص جوش های زیر پوستی نیازی به آزمایش های تشخیصی نیست. با این حال در موارد خاص مانند آکنه مقاوم به درمان یا شک به بیماری های زمینه ای پزشک ممکن است آزمایش های هورمونی یا کشت باکتریایی تجویز کند.

تشخیص دقیق نوع آکنه و شدت آن برای انتخاب روش های درمانی مناسب و مؤثر بسیار مهم است. پزشک متخصص پوست با توجه به شرایط هر فرد بهترین برنامه درمانی را برای رفع جوش های زیر پوستی و بهبود وضعیت پوست ارائه خواهد داد.

درمان های موثر برای جوش های زیر پوستی : از دارو تا روش های پزشکی

درمان جوش های زیر پوستی با هدف کاهش تولید سبوم رفع انسداد منافذ پوست کاهش التهاب (در صورت وجود) و پیشگیری از ایجاد جوش های جدید انجام می شود. روش های درمانی متعددی برای جوش های زیر پوستی وجود دارد که بسته به شدت آکنه و شرایط فرد توسط پزشک متخصص پوست تجویز می شوند.

درمان های موضعی (داروهای مالیدنی) :

• رتینوئیدهای موضعی : رتینوئیدها (مانند ترتینوئین آداپالن و تازاروتن) مشتقات ویتامین A هستند که به عنوان خط اول درمان جوش های زیر پوستی و انواع دیگر آکنه شناخته می شوند. آن ها با افزایش سرعت بازسازی سلول های پوست جلوگیری از انسداد منافذ و کاهش التهاب عمل می کنند. رتینوئیدها می توانند به شکل کرم ژل یا لوسیون تجویز شوند و معمولاً یک بار در شب استفاده می شوند.
• بنزوئیل پروکساید : بنزوئیل پروکساید یک داروی ضد باکتری و ضد التهابی است که به کاهش باکتری P. acnes و التهاب در پوست کمک می کند. بنزوئیل پروکساید می تواند به تنهایی یا همراه با سایر داروها مانند رتینوئیدها استفاده شود. این دارو به شکل ژل کرم یا لوسیون موجود است و معمولاً یک یا دو بار در روز استفاده می شود.
• اسید سالیسیلیک : اسید سالیسیلیک یک بتا هیدروکسی اسید (BHA) است که خاصیت لایه برداری دارد و به باز کردن منافذ پوست و رفع سلول های مرده پوست کمک می کند. اسید سالیسیلیک به شکل لوسیون ژل پد یا شوینده صورت موجود است و معمولاً یک یا دو بار در روز استفاده می شود.
• آزلائیک اسید : آزلائیک اسید یک داروی ضد التهابی ضد باکتری و روشن کننده پوست است که می تواند در درمان جوش های زیر پوستی و همچنین لک های ناشی از آکنه مؤثر باشد. آزلائیک اسید به شکل کرم یا ژل موجود است و معمولاً دو بار در روز استفاده می شود.

درمان های خوراکی (داروهای خوراکی) :

• آنتی بیوتیک های خوراکی : آنتی بیوتیک های خوراکی (مانند داکسی سایکلین مینوسایکلین و تتراسایکلین) برای کاهش باکتری P. acnes و التهاب در آکنه التهابی تجویز می شوند. با این حال آنتی بیوتیک ها معمولاً برای درمان جوش های زیر پوستی غیرالتهابی توصیه نمی شوند مگر اینکه جوش های زیر پوستی با آکنه التهابی همراه باشند. مصرف طولانی مدت آنتی بیوتیک ها می تواند منجر به مقاومت آنتی بیوتیکی شود بنابراین استفاده از آن ها باید تحت نظر پزشک و برای دوره محدود باشد.
• ایزوترتینوئین خوراکی : ایزوترتینوئین (با نام تجاری راکوتان) یک داروی قوی است که مشتق ویتامین A بوده و برای درمان آکنه های شدید و مقاوم به درمان استفاده می شود. ایزوترتینوئین با کاهش چشمگیر تولید سبوم کوچک کردن غدد سباسه جلوگیری از انسداد منافذ و کاهش التهاب عمل می کند. این دارو بسیار مؤثر است اما عوارض جانبی بالقوه ای دارد و باید تحت نظارت دقیق پزشک متخصص پوست مصرف شود.
• داروهای ضد هورمونی : برای خانم هایی که آکنه آن ها با تغییرات هورمونی مرتبط است داروهای ضد هورمونی مانند قرص های ضد بارداری خوراکی ترکیبی یا اسپیرونولاکتون ممکن است تجویز شوند. این داروها با تنظیم سطح هورمون ها به کاهش تولید سبوم و بهبود آکنه کمک می کنند.

روش های پزشکی و کلینیکی :

• کومدون اکستراکشن (تخلیه کومدون) : این روش شامل تخلیه فیزیکی جوش های زیر پوستی توسط پزشک یا تکنسین پوست با استفاده از ابزار مخصوص به نام کومدون اکستراکتور است. این روش می تواند به سرعت جوش های زیر پوستی را از بین ببرد اما باید توسط متخصص انجام شود تا از آسیب به پوست و ایجاد جای جوش جلوگیری شود.
• لایه برداری شیمیایی : لایه برداری شیمیایی شامل استفاده از محلول های شیمیایی (مانند اسید سالیسیلیک اسید گلیکولیک یا اسید تری کلرواستیک) برای لایه برداری از لایه سطحی پوست و باز کردن منافذ است. لایه برداری شیمیایی می تواند به بهبود جوش های زیر پوستی و همچنین روشن تر شدن پوست و کاهش لک های ناشی از آکنه کمک کند.
• میکرونیدلینگ : میکرونیدلینگ یک روش درمانی است که با استفاده از دستگاهی با سوزن های بسیار ریز میکروکانال های کوچکی در پوست ایجاد می کند. این میکروکانال ها باعث تحریک تولید کلاژن و الاستین در پوست می شوند و می توانند به بهبود بافت پوست کاهش جای جوش و همچنین بهبود جوش های زیر پوستی کمک کنند.
• لیزر و نوردرمانی : انواع مختلف لیزر و نوردرمانی (مانند لیزر PDL لیزر فرکشنال و نور آبی) می توانند برای درمان آکنه و جوش های زیر پوستی استفاده شوند. این روش ها با هدف کاهش باکتری P. acnes کاهش التهاب و بهبود بافت پوست عمل می کنند.

انتخاب روش درمانی مناسب برای جوش های زیر پوستی به عوامل مختلفی مانند شدت آکنه نوع پوست سابقه پزشکی و ترجیحات فرد بستگی دارد. پزشک متخصص پوست با بررسی دقیق شرایط شما بهترین برنامه درمانی را برای رسیدن به نتایج مطلوب ارائه خواهد داد.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی (در صورت امکان)

علاوه بر درمان های پزشکی برخی راهکارهای خانگی و تغییرات در سبک زندگی می توانند به بهبود جوش های زیر پوستی و پیشگیری از بروز آن ها کمک کنند. با این حال مهم است توجه داشته باشید که این راهکارها جایگزین درمان های پزشکی نیستند و در موارد آکنه شدید مراجعه به پزشک متخصص پوست ضروری است.

راهکارهای خانگی و توصیه های سبک زندگی

• شستشوی منظم صورت : روزانه دو بار صورت خود را با یک شوینده ملایم و غیرکومدون زا بشویید. از شستشوی بیش از حد و استفاده از شوینده های قوی که پوست را خشک می کنند خودداری کنید.
• استفاده از محصولات غیرکومدون زا : از محصولات آرایشی و بهداشتی (مانند مرطوب کننده ضدآفتاب و لوازم آرایش) که برچسب “غیرکومدون زا” یا “فاقد چربی” دارند استفاده کنید. این محصولات کمتر احتمال دارد منافذ پوست را مسدود کنند.
• عدم دستکاری جوش ها : از دستکاری فشار دادن یا کندن جوش های زیر پوستی خودداری کنید. این کار می تواند باعث التهاب بیشتر عفونت و ایجاد جای جوش شود.
• استفاده از کمپرس گرم : کمپرس گرم می تواند به باز کردن منافذ پوست و تخلیه محتویات جوش های زیر پوستی کمک کند. یک پارچه تمیز را با آب گرم مرطوب کنید و به مدت ۱۰ تا ۱۵ دقیقه روی ناحیه مورد نظر قرار دهید.
• بخار صورت : بخار دادن صورت می تواند به باز کردن منافذ پوست و نرم شدن کومدون ها کمک کند. به مدت ۵ تا ۱۰ دقیقه در معرض بخار ملایم قرار بگیرید و سپس صورت خود را به آرامی خشک کنید.
• ماسک های خانگی (با احتیاط) : برخی ماسک های خانگی حاوی مواد طبیعی مانند عسل جو دوسر و آلوئه ورا ممکن است به کاهش التهاب و بهبود پوست کمک کنند. با این حال قبل از استفاده از هر ماسک خانگی مطمئن شوید که به مواد آن حساسیت ندارید و از استفاده از مواد تحریک کننده پوست خودداری کنید.
• رژیم غذایی سالم : یک رژیم غذایی متعادل و سرشار از میوه ها سبزیجات و غلات کامل داشته باشید. مصرف غذاهای فرآوری شده قندی و چرب را محدود کنید. اگرچه ارتباط مستقیم بین رژیم غذایی و آکنه هنوز قطعی نیست اما یک رژیم غذایی سالم می تواند به سلامت کلی پوست کمک کند.
• کاهش استرس : استرس می تواند بر هورمون ها و سیستم ایمنی بدن تأثیر بگذارد و به طور غیرمستقیم در ایجاد یا تشدید آکنه نقش داشته باشد. تکنیک های مدیریت استرس مانند یوگا مدیتیشن و ورزش منظم را امتحان کنید.
• خواب کافی : خواب کافی برای سلامت پوست و بدن بسیار مهم است. سعی کنید هر شب ۷ تا ۸ ساعت خواب با کیفیت داشته باشید.
• هیدراته نگه داشتن پوست : به اندازه کافی آب بنوشید تا پوستتان هیدراته بماند. پوست خشک می تواند تولید سبوم را افزایش دهد و احتمال بروز جوش های زیر پوستی را بیشتر کند.
• ضدآفتاب : استفاده روزانه از ضدآفتاب با SPF مناسب به محافظت از پوست در برابر آسیب های ناشی از اشعه ماوراء بنفش خورشید و جلوگیری از تشدید آکنه و ایجاد لک های پوستی کمک می کند.

روش های پیشگیری و اقدامات لازم

پیشگیری از جوش های زیر پوستی اغلب شامل رعایت اصول مراقبت از پوست و سبک زندگی سالم است. با انجام اقدامات پیشگیرانه می توان احتمال بروز جوش های زیر پوستی را کاهش داد و سلامت پوست را حفظ کرد.

• مراقبت منظم و ملایم از پوست : شستشوی منظم صورت با شوینده ملایم استفاده از مرطوب کننده غیرکومدون زا و ضدآفتاب روزانه پایه های اصلی مراقبت پیشگیرانه از پوست هستند.
• انتخاب محصولات مناسب پوست : از محصولات آرایشی و بهداشتی غیرکومدون زا و فاقد چربی استفاده کنید. برچسب محصولات را به دقت بررسی کنید و محصولاتی را انتخاب کنید که برای پوست های مستعد آکنه طراحی شده اند.
• پاکسازی آرایش قبل از خواب : هرگز با آرایش نخوابید. قبل از خواب آرایش خود را به طور کامل پاک کنید تا منافذ پوست مسدود نشوند.
• پرهیز از دستکاری پوست : از دستکاری فشار دادن یا کندن جوش ها و سایر ضایعات پوستی خودداری کنید.
• شستشوی منظم وسایل آرایشی : براش ها و پدهای آرایشی را به طور منظم با آب و صابون ملایم بشویید تا از تجمع باکتری ها جلوگیری شود.
• تغییر منظم روبالشی : روبالشی خود را حداقل هفته ای یک بار عوض کنید زیرا آلودگی و چربی روی روبالشی می تواند به پوست منتقل شود و باعث ایجاد آکنه شود.
• حمام بعد از ورزش : بعد از ورزش بلافاصله دوش بگیرید تا عرق و چربی از روی پوست پاک شود. عرق و چربی می توانند منافذ پوست را مسدود کنند.
• مدیریت استرس : تکنیک های مدیریت استرس را در زندگی خود به کار ببرید. استرس مزمن می تواند بر سلامت پوست تأثیر منفی بگذارد.
• رژیم غذایی متعادل : یک رژیم غذایی سالم و متنوع داشته باشید. مصرف غذاهای فرآوری شده و قندی را محدود کنید.
• مشاوره با پزشک متخصص پوست : اگر مستعد آکنه هستید یا سابقه خانوادگی آکنه دارید به طور منظم با پزشک متخصص پوست مشورت کنید. پزشک می تواند توصیه های پیشگیرانه مناسب برای نوع پوست شما ارائه دهد.

نتیجه گیری علمی و کاربردی

جوش های زیر پوستی یک مشکل پوستی شایع هستند که می توانند برای بسیاری از افراد آزاردهنده باشند. درک علل علائم روش های تشخیص و درمان های علمی این عارضه کلید مدیریت مؤثر آن است. درمان های موضعی و خوراکی متعددی برای جوش های زیر پوستی وجود دارد که بسته به شدت آکنه و شرایط فرد توسط پزشک متخصص پوست تجویز می شوند. راهکارهای خانگی و تغییرات سبک زندگی نیز می توانند به عنوان مکمل درمان های پزشکی و برای پیشگیری از بروز جوش های جدید مفید باشند.

نکات کلیدی و کاربردی :

• جوش های زیر پوستی نوعی آکنه غیرالتهابی هستند که به دلیل انسداد منافذ پوست با سبوم و سلول های مرده ایجاد می شوند.
• تشخیص جوش های زیر پوستی معمولاً با معاینه بالینی توسط پزشک متخصص پوست انجام می شود.
• درمان های موضعی مانند رتینوئیدها بنزوئیل پروکساید و اسید سالیسیلیک خط اول درمان جوش های زیر پوستی هستند.
• در موارد آکنه شدید یا مقاوم به درمان درمان های خوراکی مانند ایزوترتینوئین یا داروهای ضد هورمونی ممکن است تجویز شوند.
• روش های پزشکی و کلینیکی مانند کومدون اکستراکشن لایه برداری شیمیایی و لیزردرمانی نیز می توانند در درمان جوش های زیر پوستی مؤثر باشند.
• مراقبت منظم از پوست استفاده از محصولات غیرکومدون زا رژیم غذایی سالم و مدیریت استرس از جمله اقدامات مهم برای پیشگیری از جوش های زیر پوستی هستند.

توصیه نهایی :

اطلاعات ارائه شده در این مقاله جنبه عمومی دارند و جایگزین نظر متخصص نیستند. برای تشخیص دقیق و دریافت برنامه درمانی مناسب برای جوش های زیر پوستی حتماً به پزشک متخصص پوست مراجعه کنید. پزشک با بررسی دقیق وضعیت پوست شما بهترین روش های درمانی و مراقبتی را توصیه خواهد کرد تا به پوستی سالم و شفاف دست یابید.

پرسش و پاسخ های متداول درباره جوش های زیر پوستی

۱. آیا می توان جوش های زیر پوستی را با بخار صورت از بین برد؟

بخار صورت می تواند به باز کردن منافذ پوست و نرم شدن کومدون ها کمک کند و ممکن است تخلیه برخی از جوش های زیر پوستی را تسهیل کند. با این حال بخار صورت به تنهایی درمان قطعی برای جوش های زیر پوستی نیست و نمی تواند علت اصلی ایجاد آن ها را برطرف کند. استفاده بیش از حد از بخار صورت یا بخار خیلی داغ می تواند باعث خشکی و تحریک پوست شود. برای درمان مؤثر جوش های زیر پوستی توصیه می شود از روش های درمانی علمی و توصیه شده توسط پزشک متخصص پوست استفاده کنید.

۲. آیا استفاده از اسکراب صورت برای جوش های زیر پوستی مفید است؟

اسکراب های صورت حاوی دانه های ریز لایه بردار هستند و می توانند به برداشتن سلول های مرده پوست از سطح پوست کمک کنند. استفاده ملایم و محدود از اسکراب های غیرتحریک کننده ممکن است در برخی موارد به باز کردن منافذ پوست و بهبود جوش های زیر پوستی خفیف کمک کند. با این حال استفاده بیش از حد یا خشن از اسکراب ها می تواند باعث تحریک التهاب و قرمزی پوست شود و حتی وضعیت آکنه را بدتر کند. برای جوش های زیر پوستی استفاده از لایه بردارهای شیمیایی ملایم مانند اسید سالیسیلیک یا رتینوئیدهای موضعی که توسط پزشک تجویز می شوند معمولاً مؤثرتر و کم خطرتر است.

۳. آیا رژیم غذایی خاصی برای درمان جوش های زیر پوستی وجود دارد؟

اگرچه ارتباط مستقیم بین رژیم غذایی و آکنه هنوز به طور کامل مشخص نشده است اما برخی مطالعات نشان داده اند که مصرف بیش از حد غذاهای با شاخص گلیسمی بالا (مانند نان سفید شیرینی جات و نوشابه های قندی) و محصولات لبنی ممکن است در برخی افراد باعث تشدید آکنه شود. یک رژیم غذایی سالم و متعادل سرشار از میوه ها سبزیجات غلات کامل و پروتئین های کم چرب می تواند به سلامت کلی پوست کمک کند. با این حال تغییر رژیم غذایی به تنهایی درمان قطعی برای جوش های زیر پوستی نیست و برای درمان مؤثر توصیه می شود از روش های درمانی علمی و توصیه شده توسط پزشک متخصص پوست استفاده کنید. در صورت شک به ارتباط بین رژیم غذایی و آکنه خود می توانید با یک متخصص تغذیه یا پزشک مشورت کنید.