اقتصاد مبتنی بر فناوریهای نوین؛ حلقه مفقوده مناظرات انتخاباتی
متأسفانه در میانه شعارهای عوامپسند کاندیداها، ظاهراً نامزدهای ریاست جمهوری خیلی تمایلی ندارند درباره اقتصاد دانشبنیان و برنامههایشان پیرامون رشد و توسعه فناوریهای نوین صحبت کنند و این موضوع میتواند آفتهای بسیاری را در پی داشته باشد.
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری آنا، مدتهاست که از آغاز زمان تبلیغات انتخاباتی، مناظرات و میزگردهای نامزدهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری میگذرد و هرچقدر به هشتم تیر ماه نزدیکتر میشویم تنور انتخابات گرمتر و مباحثی که نامزدها بیان میکنند متنوعتر میشوند. تا به این لحظه سه دوره مناظره، چند میزگرد تخصصی و چند مستند از نامزدها از طریق رسانه ملی پخش شد.
نامزدهای انتخابات ریاست جمهوری از اقتصاد، فرهنگ، سیاست خارجی، سیاست داخلی و دیگر موضوعات سخن گفتند، بحث و جدل کردند و حتی در سخنرانیهای انتخاباتی در شهرها و استانهای مختلف به رقبای خود کنایه زدند و از برنامههایشان برای اقتصاد و فرهنگ و سیاست گفتند ولی آنچه که در حال و هوای انتخاباتی کشور فراموش شده یا حداقل به آن کمتر پرداخته شده؛ بحث و ارائه برنامه درباره علم و فناوری، اقتصاد دانشبنیان و فناوریهای نوین است.
متأسفانه در میانه شعارهای عوامپسند کاندیداها، ظاهراً نامزدهای ریاست جمهوری خیلی تمایلی ندارند درباره اقتصاد دانشبنیان و برنامههایشان پیرامون رشد و توسعه فناوریهای نوین صحبت کنند و شاید هم دلیلش این باشد حس میکنند صحبتهایشان پیرامون این موضوع مهم و حیاتی خریداری نداشته باشد، اما مطمئناً این باور به شدت اشتباه بوده، چون کلیگویی و تکرار کلیشهها جامعه را خسته خواهد کرد.
نسل امروز، نسلی است که با فناوریهای نوین و اقتصاد دانشبنیان ارتباط قوی برقرار کرده و با متن زندگی او گره خورده و به شدت تشنه شنیدن حرفی تازه از جانب نامزدهای ریاست جمهوری حول چنین محورهایی است. قطعاً شاخصهای انتخاب کاندیدای اصلح متفاوت از گذشته شده؛ مثلاً در گذشته صرفاً سلامت، اخلاق، اخلاص، خداباوری، مردمی بودن، سادهزیست بودن و پرکار و پرتلاش بودن در زمره شاخصهای نامزد اصلح به شمار میروند، اما در شرایط کنونی علاوه بر شاخصهای مذکور، یک شاخص دیگر به نام باورمندی به اقتصاد دانشبنیان و فناوریهای نوین و توانمندی در ارائه برنامه در این حوزه مطرح شده به ویژه انتخاب میکنند.
غفلت نامزدهای انتخاباتی از اهمیت اقتصاد دانشبنیان و عدم پرداختن به ابعاد مختلف آن یک آفت است و نباید آن را قربانی شعارهای عوامپسند و کلیشههای مختلف کرد. باید در نظر داشت اگر دولت چهاردهم به دنبال رشد و شکوفایی ذاتی و بنیادی کشور است چارهای جز توجه به اقتصاد دانشبنیان ندارد. رهایی از وابستگی به نفت، تنوع بخشیدن به اقتصاد، تحقق مشارکت مردم در فعالیتهای اقتصادی، رقم خوردن پویایی و نشاط اقتصادی و از همه مهمتر بیاثر ساختن تحریمها و جذاب کردن اقتصاد برای سرمایهگذاران داخلی و خارجی تنها از مسیر اقتصاد دانشبنیان و بومیسازی فناوریهای نوین دستیافتنی هستند.
غفلت از این مقوله بسیار مهم و درگیر شدن دولت جدید به امورات روزمره و جاری، شرایط اقتصادی را پیچیده و بدتر خواهد کرد. اگر اقتصاد، دانشبنیان شود و به نوعی پوستاندازی در فعالیتهای اقتصادی رقم بخورد هم تولید ناخالص داخلی کشور رشد چشمگیری خواهد داشت و هم اینکه به مرور زمان اقتصاد دولتی جای خود را به بخش خصوصی و مردمی میدهد و در نهایت به چابکسازی دولت و تمرکز آن بر امورات زیربنایی معطوف خواهد شد.
لازم است کاندیداهای چهاردهمین دوره انتخابات ریاست جمهوری و یا نمایندگانشان در جریان مناظرات و نشستهای تبلیغاتی، نظرشان را درباره جایگاه فناوریهای نوین در برنامههای اقتصادی دولت احتمالی مطرح کنند و یا اینکه کارشناسان و مجریان به این موضوع ورود جدی داشته باشند و باید در نظر داشت غفلت از اقتصاد دانشبنیان و اقتصاد متکی بر فناوریهای نوین آسیبهای جدی به دنبال داشته و گامهای دولت جدید در حل مشکلات اقتصادی را بیاثر میسازد.
سعید امینی