داروهایی که جهان را متحول کردند

به گزارش تی تی آنلاین، این داروها فواید باورنکردنی دارند، اما معمولاً با عوارض و عواقبی همراه هستند که باید با نگاه انتقادی به آن ها نگاه کنیم.

به گزارش مجله گفتگو، ذکر این نکته نیز ضروری است که داروی شگفت انگیز امروز ممکن است داروی مشکل ساز فردا باشد.

1. داروی بیهوشیدر اوایل دهه 1700، شیمیدان انگلیسی، جوزف پریستلی، گازی ساخت که آن را اکسید نیتروژن نامید. در سال 1834 شیمیدان فرانسوی ژان باپتیست دوما گاز جدید را کلروفرم نامید. در سال 1847، جیمز یانگ سیمپسون، یک پزشک اسکاتلندی، از آن برای کمک به زایمان استفاده کرد. به زودی، داروهای بیهوشی به طور گسترده در جراحی مورد استفاده قرار گرفت و منجر به نرخ بهبودی بهتر شد. قبل از بیهوشی، بیماران جراحی اغلب بر اثر شوک می مردند. اما هر دارویی که بتواند مردم را آگاه کند می تواند مضر نیز باشد. داروهای بیهوشی مدرن نیز به دلیل خطرات سرکوب سیستم عصبی هنوز خطرناک هستند.

2. پنی سیلین: اتفاقی که در سال 1928 برای «الکساندر فلمینگ»، پزشک اسکاتلندی افتاد، یکی از داستان های کلاسیک درباره کشف تصادفی یک دارو است. زمانی که در تعطیلات بود، چند کشت باکتری استرپتوکوک را روی میز آزمایشگاهش گذاشت. وقتی برگشت متوجه شد که پنی سیلیوم رشد برخی از استرپتوکوک ها را متوقف کرده است.

پاتولوژیست استرالیایی هاوارد فلوری و تیمش پنی سیلین را ایجاد کردند و اولین آزمایشات انسانی را انجام دادند. با اشغال آمریکا، پنی سیلین تولید انبوه شد و مسیر جنگ جهانی دوم را تغییر داد. پنی سیلین و داروهای این خانواده که بعداً آمد، بیماری ها و بیماری هایی را که زمانی جان میلیون ها نفر را گرفت، درمان می کرد. با این حال، استفاده گسترده از آنها منجر به ایجاد گونه های باکتریایی مقاوم به دارو شده است.

3. نیتروگلیسیرین: نیتروگلیسیرین در سال 1847 کشف شد. این اولین داروی مدرن برای درمان آنژین، درد قفسه سینه مرتبط با بیماری قلبی بود. «ویلیام مورل»، پزشک انگلیسی، نیتروگلیسیرین را روی خود و چند بیمار آنژینی آزمایش کرد. بلافاصله حذف شدند. نیتروگلیسیرین میلیون ها نفر از افراد مبتلا به آنژین را قادر ساخته تا زندگی عادی داشته باشند. همچنین راه را برای داروهایی مانند داروهای ضد فشار خون، بتا بلوکرها و استاتین ها هموار کرد. این داروها باعث افزایش امید به زندگی و افزایش میانگین امید به زندگی در کشورهای غربی شده است.

4. دیازپام: اولین بنزودیازپین، نوعی داروی مضعف سیستم عصبی، در سال 1955 ساخته شد و با نام تجاری Librium به بازار عرضه شد. در سال 1959، لئو استرنباخ و گروه تحقیقاتی او داروی بسیار قوی تری تولید کردند. دیازپام بود که از سال 1963 با نام تجاری “والیوم” به بازار عرضه شد. از سال 1969 تا 1982، والیوم پرفروش‌ترین داروی دارویی در ایالات متحده بود و راه را برای داروهای ضد افسردگی مدرن هموار کرد.

5. داروهای ضد بارداری: در سال 1951، مارگارت سانگر، پرستار و حامی پیشگیری از بارداری در ایالات متحده، از گرگوری پینکوس، محققی در این کشور، خواست تا یک ضدبارداری هورمونی موثر تولید کند. پینکوس دریافت که پروژسترون به توقف تخمک گذاری کمک می کند و از آن برای ایجاد یک قرص آزمایشی استفاده کرد. تعدادی آزمایش برای زنان آسیب پذیر به ویژه در پورتوریکو انجام شد و سرانجام در سال 1960 داروی جدیدی به نام Enovid با تایید سازمان غذا و داروی ایالات متحده توزیع شد. اما پس از 10 سال و در سال 1970، پس از بررسی مجدد، سطح هورمونی این قرص به میزان قابل توجهی کاهش یافت.

پیام پایانی