کاهش روند پیشروی پارکینسون و آلزایمر با زندگی در طبیعت

یک مطالعه جدید بر اساس بیش از یک و نیم دهه ردیابی خطر بیماری در میان تقریباً 62 میلیون آمریکایی 65 سال و بالاتر است.

Josham Klempmaker، نویسنده ارشد این مقاله از دانشگاه هاروارد در بوستون، خاطرنشان کرد: تحقیقات قبلی نشان می دهد که محیط های طبیعی مانند جنگل ها، پارک ها و رودخانه ها می توانند به کاهش استرس و اضطراب کمک کنند. علاوه بر این، محیط های طبیعی تنظیماتی را برای فعالیت بدنی و تعاملات اجتماعی فراهم می کند و می تواند قرار گرفتن در معرض آلودگی هوا، گرمای بیش از حد و سر و صدای ترافیک را کاهش دهد.

بر اساس یک گزارش واضح، محققان بر روی افراد مبتلا به آلزایمر و پارکینسون که در بیمارستان بستری می شوند تمرکز کردند.

Clampmaker گفت: “ما دریافتیم که هر چه محیط اطراف یک فرد مسن تر باشد، خطر بستری شدن در بیمارستان برای هر گونه بیماری عصبی کمتر است.”

محققان هیچ مدرکی پیدا نکردند که نشان دهد بیمارانی که در مناطقی با پارک ها و آب بیشتری زندگی می کنند در معرض خطر کمتری برای بستری شدن در بیمارستان با آلزایمر هستند.

با این حال، خطر بستری شدن در بیمارستان در افرادی که در مناطق با پوشش گیاهی بیشتری زندگی می کردند کمتر بود.

محققان دریافتند که به ازای هر 16 درصد افزایش در پارک های عمومی، خطر بستری شدن در بیمارستان برای پارکینسون 3 درصد کاهش می یابد.

وی همچنین افزود: زندگی در مجاورت یا اطراف فضاهای سبز و آبی می تواند اثراتی برای سلامتی داشته باشد. از جمله آلودگی کمتر، استرس و سر و صدا.

تحقیقات نشان داده است که فضای سبز باعث تحریک احساسات مثبت افراد مانند شادی و کاهش احساسات منفی مانند عصبانیت می شود که همگی با سطوح پایین تر استرس مرتبط هستند.

منبع: باشگاه خبرنگاران جوان