«حق زندگی شایسته»؛ از وظایف دولتها تا نقش مددکاران
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با بیان اینکه مددکاران اجتماعی دارای دو ماموریت اصلی از جمله کمک به ارتقاء کیفیت زندگی مردم و کمک به توسعه شاخصهای سلامت اجتماعی هستند، گفت: باتوجه به این مولفهها، مفهوم کلی سبک زندگی شایسته حول محور زندگی کردن به شیوهای محترمانه، اخلاقی و رضایت بخش است که مددکاران اجتماعی هم به دنبال آنها هستند.
همزمان با برگزاری همایش بینالمللی مددکاری اجتماعی، سید حسن موسوی چلک در گفتوگو با تی تی آنلاین، با بیان اینکه انسانها در طول زندگی خود از حقوقی برخوردارند که از جمله آنها «حق زندگی شایسته» است، اظهار کرد: تحقق این حق و بسترسازی برای تحقق این حق از وظایف دولتهاست. تاملی بر قانون اساسی کشور و به ویژه فصل سوم این قانون که با عنوان حقوق ملت شناخته میشود، گویای این است که در سیاستگذاریهای کشور بر این موضوع تاکید شده و همچنین تاملی بر سایر اسناد و سیاستگذاریهای انجام شده در کشور از جمله سیاستهای کلی سلامت، خانواده، تامین اجتماعی، منشور حقوق شهروندی و…. هم موید همین نکته است.
وی ادامه داد: بسیاری از اسناد و سیاستگذاریهای اجتماعی در عمل آنگونه که قصد تدوینکنندگان بود و مردم انتظار دارند تا حق زندگی شایسته را در عمل تجربه کرده باشند، تحقق پیدا نکرده است که دلایل متعددی را هم میتوان برای این وضعیت برشمرد.
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران با اشاره به مددکاری اجتماعی و حق زندگی شایسته، گفت: دولتها میتوانند از تمام ظرفیتهای موجود در جامعه، خانواده و متخصصین حرفههای مختلف از جمله مددکاران اجتماعی در بخشهای دولتی، خصوصی، غیر دولتی، دانشگاهی و… بهره بگیرند. در مددکاری اجتماعی این موضوع از چند جهت دارای اهمیت است؛ حفظ کرامت انسانها از جمله ارزشهای اساسی در مددکاری اجتماعی است. از سوی دیگر نیز در آخرین تعریف جهانی مددکاری اجتماعی که در سال ۲۰۱۴ تصویب شد، بر مولفههای مهمی همچون حقوق بشر(شهروندی)، عدالت اجتماعی، احترام به تفاوتها، تحقق رفاه اجتماعی و به زیستن اجتماعی به منزله غایت مددکاری اجتماعی که در راستای تحقق حق زندگی شایسته است تاکید و تصریح شده است.
موسوی چلک تصریح کرد: از سوی دیگر نیز در بیاینه جهانی اصول اخلاقی و صداقت حرفهای در مددکاری اجتماعی که سال ۲۰۱۸ در مجمع جهانی فدراسیون جهانی و انجمن بینالمللی مدارس مددکاری اجتماعی در ایرلند به تصویب رسید نیز بر مولفههایی تاکید شده که بر تحقق حق زندگی شایسته تصریح دارند. برخی از این مولفههای عبارت از حقوق انسانها و کرامت انسانی، حق مشارکت، احترام به افراد و جامعه، احترام به حریم خصوصی در زندگی خانوادگی و اجتماعی، عدالت اجتماعی، احترام به تفاوتها در جوامع و صداقت حرفهای است.
وی با بیان اینکه مددکاران اجتماعی دارای دو ماموریت اصلی از جمله کمک به ارتقاء کیفیت زندگی مردم و کمک به توسعه شاخصهای سلامت اجتماعی هستند، گفت: باتوجه به این مولفهها، مفهوم کلی سبک زندگی شایسته حول محور زندگی کردن به شیوهای محترمانه، اخلاقی و رضایت بخش است که مددکاران اجتماعی هم به دنبال آنها هستند. در گزارش توسعه انسانی استاندارد نیز زندگی شایسته را به عنوان «قابلیت داشتن یک زندگی سالم، تضمین تحرک فیزیکی و اجتماعی، برقراری ارتباط و مشارکت در زندگی جامعه» توصیف میکند.
رییس انجمن مددکاران اجتماعی ایران در ادامه ضمن تشریح برخی از شاخصهای زندگی شایسته، تاکید کرد: شاخصهای مختلفی برای زندگی شایسته میتوان بر شمرد که از جمله آنها عبارت از شغل مناسب، درآمد کافی، بهداشت مناسب، پوشش بیمهای مناسب، آزادی بیان، حق مشارکت آزادانه در امور مربوط به خود و جامعه (مشارکت مدنی)، مسکن مناسب و ایمن، امنیت فردی و اجتماعی، دسترسی به خدمات عمومی، اوقات فراغت، تحرک اجتماعی، تغدیه مناسب، آب و هوای مناسب، برابری در برابر قانون، عدم تبعیض، برخورداری از تامین اجتماعی مناسب، تعادل بین کار و زندگی و… است.
موسوی چلک با اشاره به وظایف و انتظارات از مددکاران جتماعی برای تحقق حق زندگی شایسته در جامعه نیز بیان کرد: مددکاران اجتماعی در موسسات مختلف در زمینه زندگی شایسته میتوانند نقشها و وظایف مختلفی از جمله آشنایی با حقوق شهروندان در این زمینه، آشنا ساختن مردم در راستای این حق، آشنا ساختن گروههای هدف مددکاری اجتماعی از جمله زنان، کودکان، معلولین، سالمندان، و…. در این زمینه، ایجاد فضای گفتمانی در حوزه حق زندگی شایسته با بهرهگیری از محیطهای آموزشی بویژه مدارس و دانشگاهها، محیطهای کار و بخشهای دولتی و غیردولتی، بهرهگیری از تمام ظرفیتهای حقیقی و مجازی و فناوریهای نوین، شبکههای اجتماعی، پیام رسانها و رسانهها، مشارکت در تولید محتوا برای گروههای هدف در راستای حق زندگی شایسته، آموزش مردم و بویژه گروه هدف مددکاری اجتماعی در راستای چگونگی تحقق این حق و نقش آفرینی و کنشگری (مشارکت ذی نفعان)، تهیه گزارشهای واقعی و مبتنی بر شواهد و شاخصهای علمی قابل اتکاء از عملکرد نهادها در جامعه در ر استای تحقق این حق، پرسشگری و مطالبهگری در این راستا با همکاری ذی نفعان و بطور مستقل، مدافعهگری در راستای تحقق حق زندگی شایسته برای گروههای هدف مددکاری اجتماعی و حمایتطلبی در راستای تحقق زندگی شایسته برای گروههای هدف مددکاری اجتماعی انجام دهند.
انتهای پیام