تولید مواد نانوکربنی با پسماند ماهی!
در این رابطه، «نانو پیاز کربنی» (Carbon nano-onions/CNOs) نیز از این قاعده مستثنی نیست. این مواد که برای اولین بار در دهه 1980 معرفی شدند، نانوساختارهایی با لایه های متحدالمرکز ثابت هستند که ویژگی های جذابی مانند مساحت سطح بالا و هدایت حرارتی و الکتریکی بالا را نشان می دهند.
در این میان، روشهای مرسوم برای تولید نانو یونهای مبتنی بر کربن دارای اشکالات جدی است، اما اکنون در مطالعه جدیدی که در مجله «شیمی سبز» منتشر شده است، گروهی از دانشمندان مؤسسه فناوری ناگویا در ژاپن راهحلهای ساده و مناسبی یافتهاند. برای تبدیل ضایعات ماهی به نانو کربن با کیفیت بالا.
به این ترتیب با تغییر ترکیب شیمیایی ناشی از پیرولیز، ضایعات ماهی در مدت زمان کوتاهی از روش سنتز به کربن نانو پیاز تبدیل می شود.
این روش مصنوعی همچنین سازگار با محیط زیست است و راهی مستقیم برای تبدیل ضایعات ماهی به مواد مفید فراهم می کند. این گروه تحقیقاتی کار خود را مرهون دستیابی به چندین هدف توسعه پایدار سازمان ملل می داند.
علاوه بر این، اگر این نانویونهای کربنی وارد نسل بعدی لامپهای LED و نمایشگرهای QLED شوند، به کاهش هزینههای تولید آنها کمک میکند.
46