راز بزرگ آذرخش کشف شد

همه کسانی که مرا دیدند شگفت زده شدند و از قدرت او شگفت زده شدند. در سراسر جهان، تقریباً 8.6 میلیون صاعقه هر روز رخ می دهد. اما درجات رعد و برق که همان درجات رعد و برق از ابر به زمین است، همچنان یک راز باقی می ماند.

روایاتی در مورد رعد و برق نوشته شده است; اما هیچ یک از آنها توضیح نمی دهند که چگونه این “مورب ها” (همان مقیاس) تشکیل شده اند و چگونه رعد و برق می تواند کیلومترها را طی کند.

تحقیقات جدید در مورد رعد و برق نشان می دهد که میدان های الکتریکی شدید در ابرهای رعد و برق، الکترون ها را به انرژی کافی برای ایجاد “یک مولکول اکسیژن واحد” تحریک می کند. این مولکول‌ها و الکترون‌ها برای یک گام کوتاه و بسیار رسانا ساخته شده‌اند که شدیدترین نور را برای میلیونیم ثانیه روشن می‌کند. در پایین نردبان، جایی که دوباره انباشته شدن رخ می دهد، مکثی وجود دارد و به دنبال آن یک جهش درخشان و درخشان دیگر وجود دارد. این روند بارها و بارها تکرار می شود.

افزایش وقوع آب و هوای شدید به این معنی است که حفاظت از صاعقه بیشتر و بیشتر اهمیت پیدا کرده است. اگر بدانیم رعد و برق چگونه شروع می شود، بهتر می توانیم از ساختمان ها، هواپیماها و مردم محافظت کنیم.

رعد و برق زمانی رخ می دهد که ابری از رعد و برق با پتانسیل الکتریکی هزاران ولت به زمین برخورد کند. جریان هزاران آمپر در دمای ده هزار درجه بین زمین و آسمان جریان دارد. عکس های رعد و برق طیفی از جزئیات را نشان می دهد که با چشم غیر مسلح قابل مشاهده نیستند. معمولاً چهار یا پنج جریان مغناطیسی ضعیف از ابر در مسیری مورب و نامنظم به سمت زمین ایجاد می شود.

اولین جریان مغناطیسی که به زمین می رسد رعد و برق است. سپس دروس دیگر رد شد. نهرها از ابر شروع شده و به صورت “نردبان” به طول حدود 50 متر پایین می آیند. هر یک میلیون درجه می درخشد. اما پس از آن تقریبا تاریکی مطلق وجود دارد. بعد از پنجاه و دومین میلیونم، یک مرحله به پایان می رسد، مرحله دیگری تشکیل می شود. اما اولی مبهم باقی مانده است.

دانستن چگونگی برخورد صاعقه برای محافظت از ساختمان ها، هواپیماها و افراد مهم است. به ندرت اتفاق می افتد که مردم مورد اصابت صاعقه قرار گیرند. اما بارها رعد و برق به پشت بام ها برخورد می کند. به خصوص ساختمان های بلند و دور افتاده.
هنگامی که صاعقه به درختان برخورد می کند، شیره درون آنها می جوشد و بخار حاصله فشار ایجاد می کند و تنه را می شکافد. به همین ترتیب، هنگامی که رعد و برق به گوشه ساختمان برخورد می کند، آب حاصل از باران به زخم های بتنی سرازیر می شود. این فشار یک گوشه از ساختمان را منفجر می کند که خطر سقوط مرگبار را تهدید می کند.

در سال 1752 بنجامین فرانکلین صاعقه گیر را اختراع کرد که یک حصار مشبک متراکم است که به بالای ساختمان متصل می شود و آن را به زمین متصل می کند. این میله برای کشیدن رعد و برق و تخلیه بار الکتریکی طراحی شده است. با عبور جریان از سیم، ساختمان از آسیب محافظت می شود.

امروزه میله های فرانکلین برای ساختمان های بلند مورد نیاز است. با این حال، مشخص نیست که چه تعداد میله برای هر سازه مورد نیاز است.

5858