معضل چاقی ایرانیان و آمارهای نگران کننده/ ورزش همگانی در خطر بزرگ – خبرگزاری آنلاین | اخبار ایران و جهان
به گزارش خبرگزاری آنلاین عبدالحمدی احمدی معاون سابق فرهنگی و ورزش همگانی وزارت ورزش و جوانان در یادداشتی نوشت: هفته تربیت بدنی بهانه و فرصتی است تا راجع به ورزش و تاثیرات آن در جامعه و مردم صحبت و گفتگو شود. گفتگویی شفاف که در آن سهم ورزش در بهبود کیفیت زندگی مردم و تاثیرات آن در سلامت فردی و اجتماعی آحاد جامعه با آمار و اطلاعات دقیق بیان شود.
متاسفانه آن چه که کمتر در چنین مناسبتی دنبال شده همین موضوع است و آنچه که بیشتر در برنامه های دستگاههای متولی ورزش شاهد آن هستیم همایش ها و نمایش هایی است که رنگ و بویی از توجه به آسیب ها و معضلات مرتبط با کیفیت و سبک زندگی مردم و کم تحرکی و فقر حرکتی آحاد و اقشار جامعه ندارد و پس از پایان یافتن این هفته و برنامه های تبلیغاتی آن دوباره این موضوع مهم و حیاتی که با سلامت مردم ارتباط مستقیم دارد به محاق و فراموشی سپرده می شود.
نگاهی به آمار ارائه شده از سوی مسئولین سازمان ها و نهادهای کشور گویای اوج گرفتن چاقی و اضافه وزن که نشانه مهمی از وخامت وضعیت سلامت جسمی و به تبع آن سلامت روانی و اجتماعی مردم اعم از دانش آموزان بانوان و سایر اقشار جامعه به ویژه در کلانشهرها و شهرهای بزرگ ایران است.
– به گفته رئیس اداره سلامت میانسالان و مادران وزارت بهداشت حدود ۳۱ درصد زنان ایرانی چاق هستند و فقط ۲۸ درصد آنان وزن متناسب و مابقی اضافه وزن دارند. یعنی در مجموع ۷۲ درصد زنان ایرانی چاقی و اضافه وزن دارند!
– براساس صحبت رئیس کل سازمان نظام پزشکی ایران جزو ۴۲ کشور چاق دنیا است و متأسفانه با سرعت رشد چاقی در چند سال آینده ایران جزو کشورهای چهارم و پنجم چاق دنیا خواهد بود!
– به گفته معاون تربیت بدنی و سلامت وزارت آموزش و پرورش بیش از ۴۰ درصد دانش آموزان در برخی استان ها دچار چاقی هستند. در صورتی که پنج سال قبل نرخ چاقی ۳۰ درصد بود اما اکنون در برخی استان ها از مرز ۳۰ درصد عبور کرده و در برخی استان ها بیش از ۴۰ درصد دانش آموزان با معضل چاقی و اضافه وزن روبه رو هستند!
– بر اساس آمارهای مرکز مدیریت بیماری های غیرواگیر وزارت بهداشت چاقی از ۲۰ درصد در ۴۰ سال گذشته به ۷۰ درصد افزایش یافته است!
آیا می توان این آمارها را شنید و از کنار آن بسادگی گذشت؟ آیا مسئولین بهداشتی ورزشی و پرورشی کشور نباید نگران این وضعیت نگران کننده و دلایل و عوامل وقوع آن باشند؟
آیا با توجه به این اعداد و ارقام راجع به چاقی و اضافه وزن که می تواند تبعات بی شمار از جمله ابتلا به بیماری های غیرواگیر و انواع سرطان ها که بسیار پرهزینه اند داشته باشد برنامه ای ملی برای پیشگیری و کاهش آن از سوی وزارتخانه های بهداشت و ورزش و آموزش و پرورش وجود دارد؟
و آیا وزارت ورزش و جوانان در دولت سیزدهم پاسخی برای رکود ورزش همگانی و تعطیلی و توقف بیش از ٢٠ برنامه و پروژه ملی ورزش همگانی از جمله طرح ملی شهر فعال که قرار بود با مشارکت شهرداری های سراسر کشور و دستگاهها و نهادهای همکار اجرا شوند و در صورت اجرا و استمرار می توانست پاسخگوی بخشی از نیاز مردم در ورزش همگانی باشد دارد؟
انتظار آن است که در دولت چهاردهم و با توجه به آمارها و گزارش های نگران کننده شیوع اضافه وزن و چاقی در بین مردم و وضعیت نابسامان و بلاتکلیف ورزش همگانی که منجر به افزایش کم تحرکی و فقر حرکتی در اقشار جامعه و بویژه دانش آموزان و بانوان شده است تدبیر و برنامه ریزی لازم انجام شود.