پولیپ دهانه رحم

پولیپ دهانه رحم غده‌ای است که در دهانه رحم رشد می‌کند، دهانه رحم قسمتی است که رحم را به واژن متصل می‌کند. اسپرم باید از دهانه رحم عبور کند تا تخم را بارور کند. پولیپ دهانه رحم به صورت غده است ، اما معمولا سرطانی نیست و خوشخیم است. با این حال، از آن‌جایی‌که ظاهر پولیپ‌ها به برخی نشانه‌های سرطان شباهت دارد، پزشک باید آن را آزمایش کند تا از سرطانی نبودن آن مطمئن شود. پولیپ‌ دهانه رحم می‌تواند به صورت تکی یا چندتایی رشد کند. اندازه‌ی آن‌ها با یکدیگر تفاوت دارد، اما معمولا بین 1تا 2 سانتی‌متر رشد می‌کنند. با انتخاب بهترین دکتر زنان در شیراز ، می‌توانید امیدوار به موفقیت عمل خود باشید.

اکثر زنانی که مبتلا به پولیپ دهانه رحم می‌شوند در دهه‌های 40 تا 50 سالگی هستند و بیشتر از یک بار زایمان کرده‌اند. هم‌چنین، هرچه سطوح استروژن بالاتر باشد باعث می‌شود زنان باردار نسبت به این نوع پولیپ آسیب‌ پذیرتر شوند.

انواع پولیپ دهانه رحم

پولیپ‌های خارج از دهانه رحم: احتمال اینکه زنان پس از یائسه شدن به این نوع پولیپ‌ها مبتلا شوند بیشتر است، این پولیپ‌ها بر سلول‌های سطح خارجی دهانه رحم رشد می‌کنند.
پولیپ‌های درون دهانه رحم: به‌طور کلی رایج‌تر هستند، این پولیپ ها می‌توانند از غدد دهانه رحم که درون کانال دهانه رحم هستند، رشد کنند. احتمال این‌که زنان یائسه نشده‌ به این نوع پولیپ مبتلا شوند بیشتر است.

علل ابتلا به پولیپ و ظاهر آن : پولیپ‌ها رنگ‌های متفاوتی دارند از خاکستری تقریبا سفید گرفته تا قرمز روشن یا بنفش. پولیپ‌ها می‌توانند اندازه‌های متفاوتی داشته باشند و به نظر بیاید که در انتها ریشه‌ی برجسته‌ای دارند.

افزایش سطوح استروژن یا میزان بالای آن
گرفتگی عروق خونی
التهاب دهانه رحم، واژن، یا رحم
استروژن هورمون زنانه است و میزان این هورمون در طول زندگی فرد افزایش و کاهش می‌یابد.
سطوح استروژن در طول دوران حاملگی نیز افزایش می‌یابد.
احتمال دارد استروژن‌های شیمیایی موجود در محصولاتی مانند خوشبوکننده‌های هوا بر سطوح استروژن تاثیر بگذارد.

التهاب دهانه رحم ممکن است به دلایل زیر اتفاق بیفتد:

عفونت‌های قارچی
عفونت‌های منتقل شده از رابطه‌ی جنسی (STI) مانند تبخال و ویروس پاپیلوم انسانی (HPV)
عفونت‌های باکتریایی
حاملگی
سقط طبیعی
سقط با دارو
تغییرات سطوح هورمون‌ها
ابتلا به پولیپ دهانه رحم در افرادی که هنوز قاعدگی در آن‌ها آغاز نشده است، بسیار نادر است.

علائم پولیپ دهانه رحم

قاعدگی هایی که خونریزی در آن‌ها شدیدتر از حالت عادی است ممکن است نشانه‌ی پولیپ دهانه رحم باشد. ممکن است فرد به پولیپ دهانه رحم مبتلا باشد و هیچ کدام از علایم را مشاهده نکند. بعضی دیگر علایمی را تجربه می‌کنند، که شامل موارد زیر می‌شود:

ترشحات واژن که در صورت عفونت ممکن است بوی بدی داشته باشند
خونریزی شدید هنگام قاعدگی
لکه‌بینی بین قاعدگی
خونریزی بعد از رابطه‌ی جنسی
خونریزی بعد از شست‌وشوی واژن
خونریزی بعد از یائسگی

تشخیص : پزشک از طریق معاینه واژن ، وجود پولیپ را تشخیص دهد.روش های مختلف تشخیص آن عبارت اند از :

هیستروسکوپی : در این روش از طریق واژن یک اسکوپ را وارد رحم می کند.همچنین می توانند برای نمونه برداری از پولیپ ها از طریق لوله اسکوپ وسایل را وارد رحم کنند.
سونوگرافی : در این نوع سونوگرافی که سونوگرافی ترانس واژینال نامیده می شود، برای تشخیص پولیپ یک لوله از طریق واژن وارد رحم شده و سپس تصاویری از طریق امواج صوتی بر روی مانیتور ایجاد می شود.

سونوهیستوگرام : در این روش از طریق تزریق مایع استریل سالین که مخلوط نمک و آب مقطر است، رحم باد می کند. این روش پولیپ هایی که در  اولتراسوند طبیعی نشان داده نمی شوند را نشان می دهد.

هيستروسالپنگوگرام : در این روش برای نمایان شدن بافت ها ،از طریق تزریق یک ماده رنگی به رحم می توان اندازه و نوع پولیپ را تشخیص داد.

فرد چه زمانی باید به دکتر مراجعه کند

اگر هر کدام از این علایم را تجربه کردید، هر چه زودتر باید به پزشک مراجعه کنید. با وجود این‌که این‌‌ موارد ممکن است علائم پولیپ دهانه رحم باشد،ممکن است نشانه‌ی سرطان نیز باشند.
اکثر پولیپ‌های دهانه رحم را می‌توان در طول آزمایش‌های روتین لگن یا آزمایش پاپ‌اسمیر تشخیص داد.
در صورت وجود پولیپ، ممکن است دکترتان آن‌ها را بردارد. هم‌چنین، دکتر از بافت پولیپ‌ها نمونه‌برداری می‌کند، که به این عمل بیوپسی نیز می‌گویند، تا از سرطانی یا خوش خیم بودن پولیپ مطمئن شود.

انواع درمان پولیپ دهانه رحم

دکتر ممکن است پیشنهاد کند که از طریق جراحی پولیپ دهانه رحم برداشته شود. اکثر پولیپ‌های دهانه رحم خوش خیم هستند و می‌توان با جراحی آن‌ها را برداشت.
در صورتی که پولیپ هیچ‌گونه علایم یا ناراحتی ایجاد نکند درمان آن ممکن است ضرورتی نداشته باشد، اما دکتر پولیپ‌ را تحت نظر می‌گیرد.
برای برداشتن پولیپ‌ها از طریق جراحی روش‌های متفاوتی وجود دارد. دکتر از انبرک‌های مخصوص پولیپ استفاده می‌کند، آن را می‌گیرد و آرام آرام بیرون می‌کشد پیش‌ از آن‌ که پولیپ را از ریشه ببرد نخ جراحی را به دور آن گره می‌زند پولیپ را از ریشه‌ی آن می‌پیچاند و بیرون می‌کشد سپس، دکتر از نیتروژن مایع، لیزر جراحی یا ریشه‌کنی با الکتروکوتر استفاده می‌کند تا ریشه‌ی پولیپ را از بین ببرد.

برای پولیپ‌های خیلی بزرگ، معمولا برداشتن از طریق جراحی باید در اتاق جراحی بیمارستان و با بیهوشی محیطی، ناحیه‎‌ای یا عمومی انجام شود.
پس‌از برداشتن پولیپ، ممکن است فرد خونریزی یا انقباض را تجربه کند. مسکن‌های بدون نسخه (OTC) می‌توانند این علایم را تسکین دهند.
پولیپ یا پولیپ‌ها را باید برای سرطانی بودن آزمایش کرد. اگر پولیپی سرطانی باشد، باید درمان‌های بیشتری روی آن انجام شود. درمان به نوع سرطان بستگی دارد.
گاهی اوقات، پولیپ‌های دهانه رحم ممکن است خودبه‌خود از دهانه رحم جدا شوند. این امر ممکن است در طول پریود یا رابطه‌ی جنسی اتفاق بیفتد.

پیشگیری از ابتلا

جراحی این بیماری ساده و غیر تهاجمی است .آینده‌ی فردی که جراحی برداشت پولیپ را انجام داده ، خوش‌بینانه است. معمولا پولیپ‌ها دوباره رشد نمی‌کنند.با این حال، فردی که در گذشته به پولیپ دهانه رحم مبتلا شده است، هم‌چنان خطر بازگشت پولیپ در او وجود دارد. بنابراین، باید به‌طور منظم آزمایش‌های مربوط به لگن را انجام دهد تا رشد غده‌های جدید را تحت نظر داشته باشد.

به طور کلی برای پیشگیری از ابتلا به پولیپ رحم،توصیه می شود از لباس زیر نخی استفاده کنید.این کار باعث کاهش رطوبت و در نتیجه کاهش عفونت می شود، استفاده از کاندوم ، انجام معاینات دهانه رحم و آزمایشات پاپ اسمیر به طور منظم.

بهبودی از این بیماری چگونه صورت می‌گیرد؟

فرد ممکن است در طول برداشتن پولیپ درد خفیف احساس کند. با این حال، پس‌از اتمام پروسه، می‌تواند به خانه برگردد و با مسکن‌های بدون نسخه انقباض یا درد را تسکین دهد.
پزشکان توصیه می‌کنند که برای حداقل سه روز پس ‌از جراحی فرد از برقراری رابطه‌ی جنسی پرهیز کند.